Wikipedia

Berry Bickle

Berry Bickle (ur. 1959 w Bulawayo) – artystka pochodząca z Zimbabwe, obecnie mieszkająca w Maputo.

Berry Bickle
Data i miejsce urodzenia

1959
Bulawayo, Rodezja Południowa (dzisiejsze Zimbabwe)

Narodowość

Zimbabwe, Mozambik

Dziedzina sztuki

Sztuka instalacji, sztuka konceptualna, rzeźba

Nagrody

Rockefeller Foundation Creative Arts Fellow, 2010

Życiorys edytuj

Urodzona w Bulawayo, Bickle uczęszczała do Chisipite Senior School w Harare. Później uczęszczała do Durban Institute of Technology, gdzie uzyskała krajowy dyplom ze sztuk pięknych[1], uczęszczała również na Uniwersytet Rodos w RPA, gdzie uzyskała tytuł magistra sztuk pięknych[1][2]. Bickle była członkiem założycielem Stowarzyszenia Artystów Plastyków Bulawayo[3].

Dzieli swój czas między Zimbabwe i Mozambikiem, a jej praca dotyczy historii kolonializmu w danym regionie[4]. W 1988 ona i Tapfuma Gutsa zorganizowały warsztaty Pachipamwe, pierwsze warsztaty Triangle Art Trust zorganizowane w Afryce[5]. W 2010 roku została Stypendystką ds. Sztuk kreatywnych Rockefeller Foundation[6] i pracuje w Rockefeller Foundation Bellagio Center nad serialem Suite Europa.

Praca edytuj

Berry Bickle to artystka multimedialna, która zajmuje się instalacjami, wideo, fotografią i ceramiką[7]. Jej prace to głównie instalacje i prace mieszane, które zawierają scenariusz; niektóre obejmują wideo i fotografię. Bickle ściśle współpracowała z ceramiczką z Zimbabwe, Marjorie Wallace[7]. Współpracowała z peruwiańskim artystą Adrianem Velasquezem. Wystawa i publikacja Inscribing Meaning: Writing and Graphic Systems in African Art[8] podkreślają obecność tekstów w twórczości Bickle'a oraz wagę aktu pisania i zbierania słów; w tym kadrze artystka określa swoją pracę jako „Re-Writes”[9].

  • Seria „Maputo Utopias”[10],
  • Suite Europa (2010). Serial powstał podczas rezydencji w Rockefeller Foundation Bellagio Center.
  • Śpiąca królewna (2008),
  • Cyreny,
  • Dziedziczenie utraconej biblioteki,
  • Wandering,
  • Sarungano,
  • Seria misek Pessoa.

Wystawy edytuj

Prace Berry Bickle są wystawiane na całym świecie. W 2011 roku Bickle reprezentowała Zimbabwe na Biennale w Wenecji, co było wówczas rzadkim występem dla narodu afrykańskiego[11]. Pawilon Zimbabwe, którego kuratorem był Raphael Chikukwa, nosił tytuł „Widząc siebie”[11].

  • Zimbabwe / Tanzania: współcześni artyści, Helsinki, 1993.
  • 5th Havana Biennalle, Kuba, 1994.
  • Pierwsze Biennale w Johannesburgu, 1995.
  • On the Road, Africa'95, Londyn, Anglia, 1995.
  • Dekada MBCA zdobywców nagród, National Gallery, Harare, 1996.
  • Artyści przeciwko minom lądowym, Centrum Kultury Franco / Mozambik, Maputo, 1999.
  • World Video Festival, Gates Foundation, Amsterdam, 1999.
  • Artistes contemporains du Zimbabwe, Pierre Gallery, Paryż, 1999.
  • Kobiety w sztuce afrykańskiej, Wiedeń, 1999.
  • 2001 El tiempo de Africa, Centro Atlantico de Arte Moderno, Gran Canaria „Siyaphambili-2000”, National Gallery, Harare, 2001.
  • Art dans le Monde, Paryż, 2001.
  • Africas: Artysta i miasto: podróż i wystawa, Barcelona, Hiszpania, 2002.
  • Afrika Remix – Zeitgenössische Kunst eines Kontinents – Museum Kunst Palast, Düsseldorf, 2004.
  • Visions of Zimbabwe – Manchester Art Gallery, Manchester (Anglia), 2004.
  • Africa Remix, Centre Pompidou, Paryż, 2005.
  • Tekstury – słowo i symbol we współczesnej sztuce afrykańskiej – Narodowe Muzeum Sztuki Afrykańskiej, Waszyngton, DC, 2005[12].
  • Africa Remix – Contemporary Art of a Continent – Hayward Gallery, Londyn (Anglia), 2005.
  • Body of Evidence (Selections from the Contemporary African Art Collection) – National Museum of African Art, Washington, DC, 2006.
  • Africa Remix – Contemporary Art of a Continent – Mori Art Museum, Tokio, 2006.
  • 7ème Biennale de l'Art Africain contemporain – Dak'Art Biennale de l'art africain contemporain, wystawa kuratorowana przez N'Goné Fall w ramach wystaw indywidualnych, Dakar 2006.
  • Coroczne MUSART – Museu Nacional de Artes (MUSART), Maputo, 2007.
  • Exit11, edycja limitowana część 1 – Exit11, Grand-Leez, 2007.
  • Africa Remix – Contemporary art of a continent – Johannesburg Art Gallery (JAG), Johannesburg, 2007.
  • L'oeil-Écran Ou La Nouvelle Image – Casino Luxembourg – Forum d'art contemporain, Luksemburg, 2007.
  • Exit11, Exhibition 02 – Wystawa zbiorowa – Exit11, Grand-Leez, 2007.
  • Videozone 4 – Videozone – International Video-Art Biennial, Tel Awiw, 2008.
  • ifa-Galerie Berlin, Berlin, 2008[10].
  • przypadkowe spotkania – Galeria Sakshi, Mumbai, 2008.
  • Animais: Caracterização e Representação – Museu Nacional de Artes (MUSART), Maputo, 2008.
  • Chance Encounters – Seven Contemporary Artists from Africa – Centre for Contemporary Art, Lagos (CCA, Lagos), Lagos, 2009.
  • Maputo: A Tale of One City – Oslo Kunstforening, Oslo, 2009.
  • Biennale di Venezia – 54. Międzynarodowa Wystawa Sztuki, Pawilon Zimbabwe, wystawa Widząc siebie, kurator Raphael Chikukwa, Wenecja, 2011[11].
  • Boska Komedia. Heaven, Purgatory and Hell Revisited by Contemporary African Artists, 2014 Museum für Moderne Kunst (MMK), Frankfurt nad Menem[13].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Staff (2009).: "" ARTISTS " Berry Bickle". Kulungwana. Kulungwana. Retrieved 19 May 2012.. 19 Maja 2012..
  2. ↑ Textures, Berry Bickle [online], africa.si.edu [dostęp 2021-05-10].
  3. ↑ Magee, Carol (21 Luty 2000).: Bickle, Berry. Oxford Art Online. Oxford University Press.
  4. ↑ Simbao, Ruth; Chikukwa, Raphael; Ogonga, Jimmy; Bickle, Berry; Pereira, Marie Hélène; Altass, Dulcie Abrahams; Chikowero, Mhoze; Fall, N'Goné (June 2018).: "Zimbabwe Mobilizes: ICAC's Shift from Coup de Grăce to Cultural Coup". African Arts. 51 (2): 4–17..
  5. ↑ Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne Pachipamwe odbywały się corocznie w Zimbabwe w latach 1988-1994.
  6. ↑ Staff (2010), „Berry Bickle”. Fundacja Rockefellera - Innowacja na następne 100 lat. Fundacja Rockefellera., 1 maja 2012.
  7. ↑ a b Beverley Sterling, „BERRY BICKLE: LOST WORDS NARODOWA GALERIA ZIMBABWE, HARARE KWIECIEŃ 2008”.
  8. ↑ Inscribing Meaning: Writing and Graphic Systems in African Art, kurator: Christine Mullen Kreamer, Mary Nooter Roberts, Elizabeth Harney, Allyson Purpura, Smithsonian National Museum of African Art, 2007
  9. ↑ Berry Bickle, Re-Writes in Inscribing Meaning: Writing and Graphic Systems in African Art, kurator: Chistine Mullen Kreamer, Mary Nooter Roberts, Elizabeth Harney, Allyson Purpura, Smithsonian National Museum of African Art, 2007, s. 227-229; w szczególności tekst nawiązuje do prac z serii Wandering, Sarungano, Pessoa bowls.
  10. ↑ a b [Melancholia z cyklu "Maputo Utopias", 2007 na stronie galerii IFA "Kopia archiwalna". Zarchiwizowane od oryginału w dniu 3 kwietnia 2011 r. Źródło 2011-06-15. ].
  11. ↑ a b c Meldrum, Andrew (3 czerwca 2011). „Artyści z Zimbabwe prezentowani na Biennale w Wenecji - obrazy, filmy, rzeźby i zdjęcia Zimbabwe prezentowane na festiwalu w Wenecji”. Poczta globalna.
  12. ↑ WICKOUSKI, Sheila (24 lutego 2005). „Ruscha - co jest w słowie? - Dwie eksponaty, jedna w Narodowej Galerii Sztuki, a druga w Narodowym Muzeum Sztuki Afrykańskiej, skupiają się wokół słowa pisanego”. Uwolnij Lance-Star.
  13. ↑ Divine Comedy - Heaven, Purgatory and Hell Revisited by Contemporary African Artists - Kerber Verlag [online], kerberverlag.com, 22 marca 2014 [dostęp 2021-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-22].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Berry_Bickle&oldid=72767913”