Beryllonit

Beryllonit
	; Kryształ Beryllonitu (biały) z elbaitem (niebieski), pochodzący z Paprok, prowincja Nuristan, Afganistan (okaz długości 4 cm)
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(NaBePO4)
Twardość w skali Mohsa	5,5–6,0
Przełam	muszlowy
Łupliwość	wyraźna dwukierunkowa
Pokrój kryształu	słupkowy lub tabliczkowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	2,84 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	bezbarwny, biały lub żółtawy
Połysk	szklisty, perłowy
Inne	dyspersja: 0,010
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Beryllonit – minerał, jego nazwa związana jest z obecnością berylu w minerale.

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Teoretycznie zawiera: 24,41% Na₂O, 19,7% BeO, 55,89% P₂O₅.

Tworzy kryształy słupkowe, tabliczkowe lub bipiramidalne. Niekiedy tworzy zbliźniaczenia, jest minerałem kruchym. Występuje tylko jako grupa kryształów.

Inne właściwości:

pleochroizm: brak
widmo absorpcyjne: nie diagnostyczne
luminescencja: brak
inkluzje: puste kanaliki i inkluzje ciekło-gazowe uporządkowane zgodnie z osią krystalograficzną kryształu

Występowanie edytuj

Jest minerałem pegmatytowym występującym bardzo rzadko, zwykle w postaci bezbarwnych lub białych kryształów.

Współwystępuje z apatytem, berylem, kasyterytem, kwarcem dymnym.

Miejsca występowania: USA, Finlandia, Zimbabwe.

Zastosowanie edytuj

W jubilerstwie bardzo rzadko. Szlifowane kamienie mogą osiągać masę 5 ct. Większe okazy są słabo przeświecające.

Zobacz też edytuj

beryl