Berzelianitminerał zawierający selen, należy do gromady siarczków i pokrewnych kruszców. Występuje rzadko.

Berzelianit
ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Cu2Se

Twardość w skali Mohsa

2,0

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość minerału

6,65–7,0 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

srebrzystobiała, ołowianoszara (szybko ciemnieje)

Połysk

metaliczny

Minerał znany od 1832 r. Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Jönsa Jacoba Berzeliusa (1779–1848), który był jego odkrywcą.

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Zazwyczaj występuje w cienkich skupieniach dendrytowych i masach ziemistych. Jest nieprzezroczysty. Rozpuszcza się w stężonym kwasie azotowym. Poznany w paragenezie z innymi selenkami. Teoretycznie zawiera 61,62% Cu; zwykle zawiera troszeczkę Ag.

Występowanie edytuj

Minerał pochodzenia hydrotermalnego. Współwystępuje z kruszcami miedzi i selenu. Tworzy wrostki w klockmannicie.

Miejsca występowania:

Bibliografia edytuj

  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE, Warszawa 1993.
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne Warszawa 1965.

Linki zewnętrzne edytuj