Beton samozagęszczalny

Beton samozagęszczalny – mieszanka betonowa zdolna do szczelnego wypełnienia deskowania, otulenia zbrojenia i zagęszczenia się pod własnym ciężarem, bez użycia wibratorów[1][2]. Ten rodzaj mieszanki betonowej charakteryzuje się niskim współczynnikiem w/c (stosunek ilości wody do cementu), zwiększoną ilością superplastyfikatora, użyciem cementu wysokiej klasy, dodatkiem pyłu krzemionkowego oraz kruszywem o możliwie niskim punkcie piaskowym[2].

Test stolika rozpływowego betonu samozageszczalnego
Test stożka rozpływowego betonu samozagęszczalnego

Wyeliminowanie konieczności mechanicznego zagęszczania umożliwia betonowanie konstrukcji o znacznym stopniu zbrojenia oraz nietypowych formach. Beton samozagęszczalny ze względu na łatwość uzyskania gładkiej i estetycznej powierzchni jest także wykorzystywany jako beton architektoniczny, który nie wymaga dodatkowego wykończenia. Beton ten charakteryzuje się lepszą odpornością na warunki środowiskowe. W przypadku betonów samozagęszczalnych klas niższych niż 30/37 wytrzymałość materiału po 28 dniach jest 40-80% większa niż zakładana przy dobieraniu składu mieszanki. Jest to spowodowane koniecznością zapewnienia innych cech niż wytrzymałość[1].

Kluczowe parametry betonu samozagęszczalnego, opisujące zdolność do właściwego wypełnienia deskowania, to granica płynięcia i lepkość plastyczna. Parametry te można badać w teście stożka rozpływowego[1]. Normy przedmiotowe ograniczają średnice rozpływu (mierzone w wzajemnie prostopadłych kierunkach), różnicę pomiędzy nimi oraz segregację kruszywa (niedopuszczalna jest sytuacja, kiedy w próbce można zauważyć zgrupowanie występowania jednej frakcji kruszywa)[3].

Beton samozagęszczalny wymaga na każdym etapie technologicznym większej dokładności i wzmożonego nadzoru, ze względu na większą wrażliwość na właściwości i skład mieszanki[1].

Ze względu na oszczędności uzyskane przez rezygnację z wibrowania mieszanki i uproszczenie procesu technologicznego, użycie tego typu betonu pozwala na obniżenie kosztów wykonania konstrukcji[2][4].

Beton samozagęszalny był wykorzystywany m.in. w budowie Burdż Chalifa, do wykonania grubej na 3,7 m płyty fundamentowej[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Jacek Gołaszewski. Technologia betonu samozagęszczalnego a betonu zagęszczanego w sposób tradycyjny. „Przegląd budowlany”, s. 28-36, 6 2009. 
  2. a b c Maciej Urban. Reologiczne podstawy uzyskiwania betonów samozagęszczalnych o wysokiej wytrzymałości. „Cement Wapno Beton”, s. 241-253, 5 2008. 
  3. Henry G. Russell: ASTM Test Methods for Self-Consolidating Concrete. HPC Bridge View. [dostęp 2010-11-17]. (ang.).
  4. David Trejo i inni, CHARACTERIZATION OF SELF-CONSOLIDATING CONCRETE FOR DESIGN OF PRECAST, PRESTRESSED BRIDGE GIRDERS, Texas Transportation Institute, grudzień 2008 (ang.).
  5. N.Subramanian. BURJ KHALIFA, WORLD'S TALLEST STRUCTURE. „NBM & CW”. 15, 01 2010.