Wikipedia

Beverly Johnson

Amerykańska modelka i aktorka

Beverly Ann Johnson[2] (ur. 13 października 1952 w Buffalo) – amerykańska modelka, aktorka telewizyjna i bizneswoman pochodzenia afrykańskiego. W 1971 stała się pierwszą Afroamerykanką, która pojawiła się na okładce ważnego magazynu[3]. Była jedną z najbardziej wpływowych ludzi XX wieku w modzie w 2008[4].

Beverly Johnson
Ilustracja
Beverly Johnson (2007)
Prawdziwe nazwisko

Beverly Ann Johnson

Data i miejsce urodzenia

13 października 1952
Buffalo, Nowy Jork

Narodowość

amerykańska

Agencja

Wilhelmina (Nowy Jork)
SMG (Seattle)

Sesje

Elle, Cosmopolitan, Glamour, Vogue

Wymiary (cm)

86-64-89[1]

Wzrost (cm)

175[1]

Rozmiar ubrania

36

Rozmiar stopy

39

Kolor włosów

czarne

Kolor oczu

brązowe

Kolor skóry

czarny

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodziła się i wychowywała w Buffalo w stanie Nowy Jork w rodzinie mieszczańskiej jako pierwsza z dwójki dzieci Glorii Johnson. Jej ojciec był operatorem maszyn, a jej matka była technikem chirurgicznym[5]. W młodości była mistrzynią pływania[5] i dążyła do bycia prawnikiem. Uczęszczała do Bennett High School. Po ukończeniu szkoły średniej w 1969, studiowała prawo karne w Northeastern University[6] w Bostonie.

Johnson nigdy nie myślała o karierze modelki, dopóki jej przyjaciele ze studiów nie zasugerowali, by sprawdziła możliwości pracy w tej branży[5].

Kariera edytuj

Podczas wakacji w 1971, w wieku 19 lat, Johnson i jej matka odwiedzili Madison Avenue w Nowym Jorku, aby przeprowadzić wywiady w różnych agencjach modelek. Po tym, jak została odrzucona przez wiele prestiżowych agencji, została zatrudniona na miejscu i znalazła się na okładce amerykańskiej edycji magazynu „Glamour”, z którym nawiązała stałą współpracę[1]. Jej początkowy sukces przekonał Johnson, aby opuścił Northeastern, aby skupić się na karierze modelki.

Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku pojawiła się aż 7 razy na okładce „Glamour”[7]. Wkrótce zaczęła uczestniczyć w pokazach mody w Nowym Jorku i Seattle.

Jako pierwsza czarnoskóra modelka pojawiła się na okładce amerykańskiej edycji magazynu „Vogue” w sierpniu 1974[8] oraz francuskiej edycji „Elle” w 1977 roku[1].

W 1979 nagrała album w stylu funk/soul Don’t Lose The Feeling, który promowały dwa single – tytułowy „Don’t Lose The Feeling” i „Don’t Run for a Cover”[9].

W ciągu swej kariery brała udział w kampaniach reklamowych takich marek jak: Ann Taylor, Capri cigarettes, Leslie Fay, Valentino, Revlon, Simplicity oraz Versace.

W latach 90. XX wieku wypuściła na rynek produkty do przedłużania włosów pod nazwą Bevery Johnson Wigs, która produkuje peruki i produkty do włosów[1].

Od 1976 grywa w amerykańskich serialach telewizyjnych i filmach, w tym Ashanti (1979) u boku Petera Ustinova i Michaela Caine’a[10], Człowiek-meteor (1993) czy Crossroads – Dogonić marzenia (2002) z Britney Spears[11][12].

Życie prywatne edytuj

W latach 1971-1974 była żoną Billy’ego Pottera, agenta nieruchomości[5]. Romansowała z piosenkarzem Jackiem Jacksonem (1973-1974), tenisistą Arthurem Ashe’em (od sierpnia 1975 do listopada 1976) i aktorem Dustinem Hoffmanem (1976)[13]. 8 maja 1977 poślubiła biznesmena Danny’ego Simmsa, z którym ma córkę Anansę (ur. 27 grudnia 1978). Jednak w 1979 doszło do rozwodu[13]. Od listopada 1986 do 1987 była związana z bokserem Mikiem Tysonem[13]. W latach 1990-1995 była w związku z Chrisem Nothem. Spotykała się także z Chuckiem Norrisem (w styczniu 1992), Robertem Evansem (2002) i czarnoskórym producentem muzycznym Bennym Mediną (w styczniu 2007)[13].

Przyjaźniła się z Janice Dickinson.

Pod koniec 2014 napisała artykuł do „Vanity Fair”, w którym oskarżyła aktora Billa Cosby’ego o narkotyzowanie jej podczas spotkania w jego rezydencji na Manhattanie w latach 80., chociaż incydent nie doprowadził do napaści na tle seksualnym[8]. W filmie dokumentalnym Lincoln Square Productions Bill Cosby: Szokująca historia (Cosby: The Women Speak, 2015) Beverly Johnson ujawniła przed kamerą, że padła ofiarą molestowania seksualnego i oskarżyła o gwałt Billa Cosby’ego. W lipcu 2015 Johnson znalazła się na okładce magazynu „New York Magazine” jako jedna z 35, kobiet, które oskarżają o wykorzystywanie seksualne[14][15].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Beverly Johnson – Fashion Model – Profile on FMD. Fashion Model Directory. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  2. ↑ Personalidade: Beverly Johnson (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2018-12-25]. (port.).
  3. ↑ Beverly Jahnson. Listal. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  4. ↑ Alicia Diaz Dennis (2008-12-11): Fashion Influential #68: Beverly Johnson. Zimbio. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Beverly Johnson Biography (1952-). The Black Past. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  6. ↑ Beverly Johnson Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  7. ↑ Beverly Johnson Magazines. FamousFix. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  8. ↑ a b Former supermodel Beverly Johnson: 'Bill Cosby drugged me. This is my story'. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2014-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  9. ↑ Beverly Johnson – Don't Lose The Feeling (Vinyl, LP, Album). Discogs. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  10. ↑ Beverly Johnson. MYmovies.it. [dostęp 2018-12-25]. (wł.).
  11. ↑ Artista: Beverly Johnson (13 de Outubro de 1952). Filmow. [dostęp 2018-12-25]. (port.).
  12. ↑ Beverly Johnson. Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  13. ↑ a b c d Beverly Johnson Dating. FamousFix. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  14. ↑ kawi, rs (2015-07-27): Ofiary Billa Cosby’ego na okładce magazynu. 35 kobiet pokazało swoje twarze, zostało puste krzesło. TVP Info. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (pol.).
  15. ↑ Bill Cosby oskarżony o molestowanie seksualne. Onet.pl. [dostęp 2015-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beverly_Johnson&oldid=73530967”