Bez oręża

Powieść Zofii Kossak

Bez oręża – dwutomowa powieść historyczna Zofii Kossak z dziejów piątej wyprawy krzyżowej, wydana po raz pierwszy w 1937 r. przez Księgarnię św. Wojciecha.

Krzyżowcy
Autor

Zofia Kossak

Tematyka

Wyprawy krzyżowe

Typ utworu

Powieść historyczna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1937

poprzednia
Król trędowaty
następna
brak

Wydania i adaptacje edytuj

Powieść jest kontynuacją powieści "Krzyżowcy" i "Król trędowaty". Autorka przedstawia ostatnie próby odzyskania Grobu Świętego za pontyfikatu Innocentego III, przeciwstawiając rycerski orężny ideał chrześcijaństwa postawie św. Franciszka z Asyżu. Książka miała kilkanaście wydań. Została przełożona na język: angielski (1944; dwa wydania), czeski (1973), duński (1946; dwa wydania), francuski (1947), hiszpański (1945), niemiecki (1948), norweski (1948), portugalski (1945), słowacki (1945), szwedzki (1945). Adaptacja radiowa w 1971 (druk: "Teatr Polskiego Radia" 1973, nr 3, s. 87-108). Adaptacja teatralna - 1988 (Bielsko Biała, Teatr Polski, Adaptacja - Stanisław Jastrzębski, reżyseria - Jan Sycz).

Do lat 70. angielski przekład, pod tytułem Blessed Are the Meek (Błogosławieni cisi), osiągnął w USA nakład do 750 tysięcy egzemplarzy[1].

Nieścisłości historyczne edytuj

Akcja powieści zaczyna się tuż przed zatwierdzeniem przez papieża Innocentego III reguły zakonu franciszkańskiego, co miało miejsce w 1209 roku (aczkolwiek doszło wówczas do zatwierdzenia ustnego)[2], oraz przed wyruszeniem Jana z Brienne do Królestwa Jerozolimskiego w celu poślubienia Marii z Montferratu, co stało się ostatecznie w 1210 roku[3]. Jednocześnie trwa agitacja do krucjaty dziecięcej, która jednak wyruszyła nie w kolejnym (jak sugeruje powieść), a w 1212 roku[4]. Sam Jan z Brienne, według nowszych opracowań, w chwili ślubu miał jedynie około 35 lat, zatem nie był takim starym mężczyzną, jak przedstawiały go starsze źródła i powieść[3][5]. Maria zmarła po porodzie już w 1212 roku, a Jan ożenił się powtórnie w 1214 roku ze Stefanią z Armenii[6], zatem szczegóły wątku romansowego z Blanką z Szampanii, która według powieści była konkurentką Marii, lecz przybyła do Królestwa Jerozolimskiego dopiero po śmierci papieża Innocentego III (1216)[4], nie mają pokrycia w faktach. Co więcej, Blanka hrabina Szampanii od 1201 roku pozostawała wdową (po zmarłym młodo Tybaldzie III), a sama zmarła dopiero w 1229 roku[7].

Bibliografia edytuj

  • Zofia Kossak, Bez oręża: powieść historyczna, t. 1-2, Poznań: Księgarnia św. Wojciecha 1937.
  • Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobibliograficzny, t. 4: K, oprac. zespół pod red. Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1996, s. 277.
  • Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny, t. 1: A-M, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1984, s. 529.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Zofia Kossak: Bez oręża, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1973, Wydanie IX. II strona okładki (notka wydawcy).
  2. Iriarte Lazaro, Historia franciszkanizmu, Kraków 1998, s. 28-29, 41-46
  3. a b J. Folda, Crusader Art in the Holy Land: From the Third Crusade to the Fall of Acre, 1187-1291, Cambridge 2005, s. 74.
  4. a b Tadeusz Manteuffel, Historia Powszechna. Średniowiecze, Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 410-411
  5. Guy Perry, John of Brienne: King of Jerusalem, Emperor of Constantinople, c. 1175–1237. Cambridge University Press. 2013. ISBN 978-1-107-04310-7, s.26
  6. Steven Runciman, A History of the Crusades, Volume III: The Kingdom of Acre and the Later Crusades. Cambridge University Press. 1989. ISBN 0-521-06163-6. s.134
  7. Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300, (University of Pennsylvania Press, 2007), s. 248