Białoruski Okręg Wojskowy
Białoruski Okręg Wojskowy (ros. Белорусский военный округ) – operacyjno-terytorialny związek radzieckich sił zbrojnych.
 Białoruski Okręg Wojskowy | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj
Sformowany w 1943 na bazie elementów Moskiewskiej Strefy Obrony. Dowództwo okręgu początkowo stacjonowało w Smoleńsku, a od 1944 w Mińsku. W latach 1944–1945 jako Białorusko-Litewski Okręg Wojskowy obejmował obszary Białorusi i Litwy. Od 9 lipca 1945 do 26 stycznia1946 rozdzielony na Miński Okręg Wojskowy sformowany na bazie dowództwa 3 Armii i Baranowicki OW sformowany w oparciu o elementy 3 Frontu Białoruskiego z dowództwem w Bobrujsku nieobejmujące terytorium Litwy. W 1991 Białoruski Okręg Wojskowy obejmował terytorium Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, pozostawał w podporządkowaniu Głównego Dowództwa Kierunku Zachodniego ze sztabem w Legnicy[1].
Struktura organizacyjna edytuj
- Skład w 1990[2]
- dowództwo Okręgu – Mińsk
- 5 Armia Pancerna
- 7 Armia Pancerna
- 28 Armia
- 45 Dywizja Pancerna
- 120 Dywizja Zmechanizowana
- 231 Dywizja OT
- 51 Dywizja Artylerii
- 38 Brygada Desantowo-Szturmowa
- 5 Brygada SpecNaz
- 13 Brygada Artylerii
Przypisy edytuj
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 367.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 368.
Bibliografia edytuj
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.