Biedrzychowice Górne

Biedrzychowice Górne (niem. Friedersdorf) – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.

Biedrzychowice Górne
wieś
Ilustracja
Litografia przedstawiająca dawną wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

zgorzelecki

Gmina

Bogatynia

Liczba ludności 

0

Strefa numeracyjna

75

Tablice rejestracyjne

DZG

SIMC

1065059

Położenie na mapie gminy Bogatynia
Mapa konturowa gminy Bogatynia, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Biedrzychowice Górne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Biedrzychowice Górne”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Biedrzychowice Górne”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Biedrzychowice Górne”
Ziemia50°54′14″N 14°52′43″E/50,903889 14,878611[1]

Historia edytuj

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1326 r. W roku tym posiadała już własny kościół. Od XIV w. własność Bibersteinów, następnie, najpóźniej od początku XV stulecia, rodu von Kyaw, który miał w niej swoją rodową rezydencję do 1802 r. W 1542 r. miejscowa parafia przeszła na luteranizm. W 1645 r. kościół we wsi oraz funkcjonująca przy nim szkoła zostały zniszczone w pożarze[2]. Pałac rodziny von Kyaw został rozebrany w 1818 r. W 1930 r. do miejscowości włączono sąsiednią wieś Zittel[2]. Przed II wojną światową w miejscowości funkcjonowały mechaniczna niciarnia i motalnia należące do Hermana Rosenkranza[3].

W latach 1954-1959 wieś była siedzibą władz gromady Biedrzychowice Górne[4][5]. Gromada była jedną z jednostek położonych w pasie małego ruchu granicznego z Czechosłowacją[6]. Następnie gromadę przekształcono w osiedle o nazwie Sieniawka[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

W 1847 r. w Biedrzychowicach Górnych żyło 583 osób, w 1890 r. - 688 osób. W okresie II wojny światowej, w 1943 r., liczba mieszkańców osiągnęła 943 osoby, natomiast po wojnie spadła do 186 (stan na r. 1947). W 1980 r. w Biedrzychowicach żyło 338 osób[2]. W tej samej dekadzie wieś została zajęta przez wyrobisko Kopalni Węgla Brunatnego Turów[2].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5194
  2. a b c d A. Szpotański, Kotlina Turoszowska. Monografia miasta i gminy Bogatynia w okresie 1945-2010, Biblioteka Diecezji Legnickiej, Legnica 2019, s. 382.
  3. Wchłonięte przez kopalnię. Biedrzychowice Górne i Strzegomice to wsie widmo (ZDJĘCIA) [online], Zgorzelec Nasze Miasto, 27 listopada 2022 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  4. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Dz.U. z 1959 r. nr 65, poz. 391
  6. Czechosłowacja-Polska. Protokół w sprawie wykonania Konwencji o małym ruchu granicznym. Praga.1959.07.04. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2023-06-05].
  7. Biedrzychowice Górne, powiat zgorzelecki, województwo dolnośląskie, gmina Bogatynia [online], infopolska.com.pl [dostęp 2023-06-05].