Bierna (województwo śląskie)

wieś w województwie śląskim

Biernawieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Łodygowice, nad Wilczym Potokiem w sąsiedztwie Jeziora Żywieckiego. Powierzchnia sołectwa wynosi 316,7 ha[4], a liczba ludności 933, co daje gęstość zaludnienia równą 294,6 os./km².

Bierna
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

żywiecki

Gmina

Łodygowice

Wysokość

370 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

1153[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-325[3]

Tablice rejestracyjne

SZY

SIMC

0059482

Położenie na mapie gminy Łodygowice
Mapa konturowa gminy Łodygowice, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bierna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Bierna”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Bierna”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Bierna”
Ziemia49°43′37″N 19°10′17″E/49,726944 19,171389[1]
Strona internetowa

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Bierna położona jest niedaleko Żywca w Kotlinie Żywieckiej (11,5 km na północny zachód od Żywca) otoczonej pasmami gór Beskidu Śląskiego, Małego i Żywieckiego, w pobliżu Skrzycznego i Magurki Wilkowickiej. W miejscowości znajduje się stadnina koni; ponadto drobny handel (sklepy spożywczo-przemysłowe).

Miejscowości sąsiadujące: Zarzecze, Łodygowice, Czernichów.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Bierna[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0059507 Fijaki część wsi
0059513 Jakubce część wsi
0059520 Koło Dzwonka część wsi
0059536 Na Górze część wsi
1003360 Na Grapie część wsi
1003383 Pasierbki część wsi
0059542 Więziki część wsi

Dawniej częścią Biernej był Glemieniec[7][8], obecnie w granicach Łodygowic[6].

Historia edytuj

Osobny artykuł: Księstwo oświęcimskie.

Historycznie miejscowość jest częścią Księstwa oświęcimskiego[9]. W 1564 roku wraz z całym księstwem oświęcimskim i zatorskim leżała w granicach Korony Królestwa Polskiego, znajdowała się w województwie krakowskim w powiecie śląskim. Po unii lubelskiej w 1569 księstwo Oświęcimia i Zatora stało się częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów w granicach, której pozostawało do I rozbioru Polski w 1772[9]. Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze austriackim i leżała w granicach Austrii, wchodząc w skład Królestwa Galicji i Lodomerii.

Zabytki edytuj

Na terenie wsi znajduje się kilka kapliczek[10]:

  • kamienna barokowa kapliczka z figurą Jezusa Nazaretańskiego, pochodząca z II poł. XVIII wieku lub z I poł. XIX wieku. Kapliczka została uszkodzona w 1945 r.,
  • kamienna kapliczka z XIX wieku, wykonana przez Jakuba i Jana Habdasów,
  • kapliczka z posągiem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z 1837 r.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5813
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 62 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Statut Sołectwa Bierna. UG Łydogywice, 2006. [dostęp 2014-12-02].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. Bierna (województwo śląskie), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 590.
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych
  9. a b Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867.
  10. Jerzy Szablowski, Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny III. Powiat żywiecki; województwo krakowskie. Wydawnictwo Państwowego Instytutu Historii Sztuki, Warszawa 1948, s. 37.

Bibliografia edytuj