Binjamin Tammuz (hebr. בנימין תמוז, ur. 1919 w Związku Radzieckim, zm. 1989 w Tel Awiwie w Izraelu) – izraelski pisarz, dziennikarz, krytyk literacki, malarz i rzeźbiarz.

Życiorys edytuj

Do Izraela przybył z rodzicami w wieku 5 lat. W młodości działał w organizacji komunistycznej, później związał się ze środowiskiem artystycznym tzw. Kananejczyków. Studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Telawiwskim, a także historię sztuki na paryskiej Sorbonie.

W 1948 Tammuz dołączył do zespołu redakcyjnego dziennika „Ha-Arec”. Pisał m.in. w dodatku dla dzieci oraz szefował działowi kulturalnemu gazety.

W latach 1971–1975 służył jako attaché ds. kultury w Ambasadzie Izraela w Londynie.

Najsłynniejszą książką autorstwa Tammuza jest Minotaur. Powieść ta została przetłumaczona na 12 języków (polskie wydanie powieści ukazało się w marcu 2011 nakładem wydawnictwa Claroscuro[1]) i opowiada szpiegowską historię romansu izraelskiego agenta, który zakochuje się w młodej nieznajomej. Powieść spotkała się z bardzo pozytywnym przyjęciem krytyki w Izraelu i za granicą.

Poza twórczością literacką Tammuz zdobył uznanie książkami poświęconymi sztuce.

Nagrody edytuj

Twórczość literacka (wybór) edytuj

  • 1971 Żywot psa Rizi (hebr. Chajej Ha-Kelew Rizi), książka dla dzieci nagrodzona Ze’ev Prize
  • 1972 Gaj (hebr. Ha-Pardes)
  • 1978 Requiem dla Naamana (hebr. Rekwiem Le-Naaman)
  • 1980 Minotaur (hebr. Minotaur)
  • 1989 Kameleon i słowik (hebr. Ha-Zikit We Ha-Zamir)

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj