Biruta Łukaszewicz
Biruta Łukaszewicz (ur. 1841 w Zbarażu, zm. po 1930) – uczestniczka powstania styczniowego[1].
| podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1930 |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Pochodziła z rodziny Strażnickich[2].
W czasie powstania styczniowego działała we Lwowie wraz z Felicją Wasilewską oraz Karolową Wildową[2][3]. Zajmował się wyrobem ładunków. Przemycała broń, ukrywała amunicję, kwaterowała powstańców. Opiekowała się skompromitowanymi, więźniami, pomagała w ucieczkach. Zbierała składki na wsparcie rodzin powstańców. Była więziona we Lwowie. Uwolniono ją dzięki staraniom Józefa Supińskiego i księcia Leona Sapiehy[2].
W 1930 została odznaczona Krzyżem Niepodległości[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Łukaszewicz – Katalog Powstańców Styczniowych [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2022-03-15].
- ↑ a b c Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe. Notatki biograficzne uczestników z oryginalnemi ilustracjami, Warszawa, 1932 [dostęp 2022-03-14].
- ↑ Tadeusz Skoczek, Jolanta Załęczny, Kobiety aktywne w walce o wolną Polskę i własne prawa. Materiały z debaty historycznej, Warszawa 2019, ISBN 978-83-65439-70-3, OCLC 1164806746 [dostęp 2022-03-15].
- ↑ Zarządzenia władz naczelnych, „Monitor Polski” (260), prawo.pl, 1930 [dostęp 2022-03-04].