Bitwa nad rzeką Sambrą

Bitwa nad rzeką Sambrą – bitwa stoczona w 54 p.n.e. w trakcie wojen galijskich.

Bitwa nad rzeką Sambrą
Wojny galijskie
Ilustracja
rzeka Sambra
Czas

54 p.n.e.

Miejsce

rejon rzeki Sambra, 80 km od Tongeren (Aduatucy)

Terytorium

Belgia

Wynik

zwycięstwo Rzymian

Strony konfliktu
Rzymianie Eburonowie, Nerwiowie
Dowódcy
Juliusz Cezar Ambioryks
Siły
7 tys. 6 tys.
Straty
minimalne wysokie
brak współrzędnych

Przed bitwą edytuj

W wyniku klęski w bitwie pod Aduatucą zaledwie kilku żołnierzom rzymskim udało się zbiec z pola bitwy do wojsk Tytusa Labienusa. Powiadomony o klęsce swoich wojsk i śmierci Sabinusa oraz Cotty Cezar poprzysiągł zemstę na Ambioryksie. Okazją ku temu była wyprawa w rejon rzeki Sambry, gdzie w odległości 80 km od miejsca klęski Sabinusa, Galowie oblegli wojska generała Kwintusa Cycerona. Łącznie obóz Rzymian atakowało osiem plemion belgijskich (m.in. Eburonowie oraz Nerwiowie) w liczbie 6000 wojowników. Siły Cezara w liczbie 5 tys. piechoty oraz 2 tys. jazdy dotarły do obozu Cycerona po tygodniu. Pomimo wysokich strat, obrońcy nadal utrzymywali pozycje obronne. Gdy król Ambioryks dowiedział się o nadciąganiu wojsk Cezara, przerwał oblężenie i wyruszył w kierunku Rzymian.

Bitwa edytuj

Obie armie założyły obozy naprzeciwko siebie, oddzielone strumieniem. Rankiem jazda Galów zaatakowała silnie ufortyfikowany obóz rzymski, objeżdżając go w bezpiecznej odległości. Po przeanalizowaniu sił rzymskich piechota Galów rozpoczęła atak. Na drodze jednak stanął jej głęboki rów wokół fortyfikacji, który należało najpierw zasypać. W trakcie tej wielogodzinnej czynności na zaskoczonych Galów spadł atak rzymskiej piechoty oraz jazdy z obozu. Galowie zostali zmasakrowani, wielu z nich rzuciło się do ucieczki w kierunku pobliskiego lasu i bagien. Według Cezara Rzymianie nie stracili żadnego żołnierza. Królowi Ambioryksowi udało się uciec, a plemię Eburonów powróciło na swoje terytoria, mordując po drodze jeńców rzymskich schwytanych pod Aduatucą. Rzymianie stracili też znak XIV legionu – srebrnego orła.

Bibliografia edytuj

  • Stephen Dando Collins: Machina do zabijania. XIV legion Nerona, Wyd. Bellona. Warszawa 2008.