Bitwa pod An-Nasirijją

Bitwa pod An-Nasirijją – jedna z pierwszych dużych bitew w trakcie II wojny w Zatoce Perskiej. Ciężkie walki rozegrały się w rejonie miasta An-Nasirijja, leżącego w południowej części Iraku nad Eufratem, w dniach 23–29 marca 2003.

Bitwa pod An-Nasirijją
II wojna w Zatoce Perskiej
Ilustracja
Inwazja na Irak
Czas

2329 marca 2003

Miejsce

An-Nasirijja

Terytorium

 Irak

Przyczyna

inwazja na Irak

Wynik

zwycięstwo Amerykanów

Strony konfliktu
 Irak  Stany Zjednoczone
Dowódcy
Ali Hassan al-Madżid Richard Natonski
Straty
359–431 zabitych,
300 pojmanych,
ponad 1000 rannych[1]
29 zabitych[2],
6 pojmanych,
60 rannych
Położenie na mapie Iraku
Mapa konturowa Iraku, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
31°03′N 46°16′E/31,050000 46,266667

An-Nasirijja w trakcie wojny była siedzibą III Korpusu irackiej armii, złożonego z 11. Dywizji Piechoty, 51. Dywizji Piechoty Zmechanizowanej i 6. Dywizji Pancernej.

Przebieg bitwy edytuj

 
Jessica Lynch – jedna z 6 żołnierzy wziętych do niewoli podczas zasadzki, uwolniona 1 kwietnia

Walki rozpoczęły się 23 marca o godzinie 6:00, kiedy konwój 507. kompanii remontowej US Army (liczący 31 żołnierzy w 18 pojazdach) przejeżdżał przez miasto i został zaatakowany przez Irakijczyków. W zasadzce zginęło 11 Amerykanów, a 6 wzięto do niewoli[3]. Wśród jeńców była kobieta – Jessica Lynch. Żołnierze amerykańscy zostali zaatakowani przez Irakijczyków ukrytych w ciężarówkach poruszających się po autostradzie. W trakcie starcia amerykańska ciężarówka, biorąca udział w konwoju, zdołała uszkodzić iracki czołg typu 69, co było jedyną stratą po stronie irackiej.

Po odsieczy, której zadaniem było uwolnienie żołnierzy z zasadzki i która zakończyła się po 7 rano, walki przeniosły się na północ miasta. Tam 2 Brygada Ekspedycyjna Piechoty Morskiej Task Force Tarawa prowadziła ofensywę mającą na celu zajęcie mostów nad Kanałem Saddama. W starciach tych poległo 18 marines.

Na początku walk oddział lotniczy Pennsylvania Air National Guard ostrzelał omyłkowo amerykański pojazd, zabijając dwóch Amerykanów. Kolejnych 12 poległo w wyniku wymiany ognia w walce o kontrolę nad mostami. W zaciętych walkach w nocy 24 marca czołg M1 Abrams spadł do kanału, w wyniku czego utonęła jego załoga: kapral Evan Tyler James[4] i sierżant Bradley Steven Korthaus[5].

 
Zniszczony pojazd opancerzony po zasadzce na autostradzie, 23 marca 2003

W następnym dniu walk (24 marca) armia iracka atakowała przeciwnika głównie z zaskoczenia, stosując granatniki przeciwpancerne. 24 marca do jednostek amerykańskich dołączyli Regimental Combat Team 1 (płk Joe Dowdy) oraz Light Armored Reconnaissance Battalion (LAR, ppłk Eddie Ray). LAR atakowało wroga od północnej strony autostrady w An-Nasirijji. W trakcie patrolowania miasta Amerykanie ostrzeliwali napotkanych żołnierzy armii Saddama Husajna z samochodów opancerzonych. Nad miastem latały samoloty wojskowe USA, śmigłowce AH-1 Cobra, a do walki na lądzie przystąpiły czołgi M1A1. W wyniku udanych akcji militarnych LAR usuwał wroga z miasta.

 
Ali Hassan al-Madżid, kuzyn Saddama Husajna, stojący na czele irackich wojsk.

Mimo porażek, jakich doznała armia iracka pod dowództwem Ali Hassan al-Madżida w pierwszych dwóch dniach bitwy, w nocy z 24 na 25 marca z miasta położonego na południe od An-Nasirijji, Kut, ruszyło irackie natarcie. By nie ryzykować utraty kontroli nad mostami, amerykańscy dowódcy postanowili przemieścić część sił na południe miasta, gdzie spodziewano się ataku. W nocy udała się tam grupa żołnierzy z 3. batalionu piechoty, Task Force Tarawa oraz później RCT (Regimental Combat Team), wzmocniona czołgami, pojazdami artyleryjskimi, samolotami oraz śmigłowcami Cobra. Z kolei siły LAR pozostały na północy miasta, strzegąc zdobytych mostów. Pierwsi na pole walki przybyli Amerykanie, którzy przed bitwą przygotowali sobie stanowiska. Gdy do An-Nasirijji dotarli Irakijczycy i rozpoczęły się walki, było jeszcze ciemno[6]. Amerykanie rozgromili armię iracką, głównie dzięki wsparciu lotniczemu, i jeszcze przed świtem został odparty ostatni atak wroga. Szacuje się, iż w walkach mogło zginąć 200–300 irackich żołnierzy, około 300 wzięto do niewoli, przy czym po stronie amerykańskiej tylko jeden z marines odniósł rany. Była to pierwsza tak dotkliwa porażka wojska irackiego w tej wojnie[1].

W czasie nocnej bitwy amerykańskie samoloty zniszczyły wiele pojazdów i budynków cywilnych. Nie jest znana liczba ofiar wśród ludności cywilnej. Tuż przed końcem walk na miejsce starcia przybył oddział RCT. Za zwłokę i niestawienie się na czas na polu boju dowództwo armii USA zwolniło później z funkcji dowódcę tej formacji, pułkownika Joego Dowdy'ego[7].

Do 27 marca opór armii irackiej ustał. Od tego czas Amerykanie tworzyli kolumnę mającą udać się w dalszą drogę, której celem był Bagdad. Do 29 marca w sporadycznych starciach udział brały małe grupy milicji Saddama, które atakowały marines z broni ręcznej i RPG. Ataki te były nieskoordynowane i fedaini ponosili w nich duże straty.

Uwagi edytuj

 
Batalion Marines

W całej bitwie zginęło 29 amerykańskich żołnierzy, 60 zostało rannych[2]. Amerykańskich jeńców wojennych, pojmanych podczas zasadzki na autostradzie 23 marca, odbito 1 kwietnia. Po stronie irackiej poległo ok. 400 żołnierzy, 1000 odniosło rany, a 300 wzięto do niewoli.

27 marca na dnie Kanału Saddama odnaleziono czołg M1 Abrams, który spadł do rzeki 24 marca. Wewnątrz znaleziono ciała dwóch marines.

Kalendarium bitwy edytuj

  • 23 marca godz. 6:00 – w zasadzce na autostradzie ginie 11 Amerykanów
  • 23 marca godz. 7:00 – akcja ratująca żołnierzy z zasadzki
  • 23 marca południe, wieczór – walka (Ambush Alley) o mosty w An-Nasirijji – 17 zabitych Amerykanów
  • 24 marca noc – do rzeki wpada czołg M1 Abrams, ginie dwóch amerykańskich żołnierzy
  • 24 marca – objęcie kontroli nad mostami, sporadyczne wymiany ognia w dzień
  • 25 marca – rusza ofensywa iracka w Kut, rozgrywa się nad ranem bitwa, w której ginie 200–300 Irakijczyków
  • 27 marca – kapitulacja wojska irackiego w An-Nasirijji, Amerykanie tworzą kolumnę mającą się udać na Bagdad
  • 29 marca – kapitulacja milicji fedainów Saddama, koniec walk w An-Nasirijji.

Oddziały wojsk biorące udział w bitwie edytuj

 
Gen. Richard Natonski dowódca wojsk amerykańskich
USA
    • Task Force Tarawa
      • Regimental Combat Team 2
        • 2nd Light Armored Reconnaissance Battalion
        • 2nd Assault Amphibian Battalion
        • 2nd Marine Division
        • 1st Battalion 2nd Marines
        • 1st Battalion 10th Marines
          • Parachute Regiment
        • 2nd Battalion 8th Marines
        • 3rd Battalion 1st Marines
        • 3rd Battalion 2nd Marines
      • Marine Aircraft Group 29
      • 15th Marine Expeditionary Unit
      • 24th Marine Expeditionary Unit
      • 507th Maintenance Company
Irak
    • 11 Dywizja Armii Iraku
      • 23 Brygada
      • 45 Brygada
      • 47 Brygada
      • 21 Oddział Czołgów
    • Fedaini Saddama
    • Armia Al-Quds

Lista zabitych amerykańskich żołnierzy edytuj

  • Zabici w zasadzce na autostradzie:
    • Jamaal Rashard Addison
    • Edward Buggs
    • Robert John Dowdy
    • Ruben Estrella-Soto
    • Howard Johnson II
    • James Michael Kiehl
    • Johnny Villareal Mata
    • Lori Ann Piestewa
    • Ulysses Sloan
    • Donald Ralph Walters
    • Edward John Anguiano
  • Zabici podczas akcji w Ambush Alley:
    • Michael Edward Bitz
    • David Keith Fribley
    • Jose Angel Garibay
    • Jorge Alonso Gonzalez
    • Phillip Andrew Jordan
    • Thomas Jonathan Slocum
    • Brian Rory Buesing
    • Randal Kent Rosacker
    • Michael Jason Williams
    • Patrick Ray Nixon
    • Brendon Curtis Reiss
    • Tamario Demetrice Burkett
    • Donald John Cline Jr.
    • Nolen Ryan Hutchings
    • Jonathan Lee Gifford
    • Kemaphoom "Ahn" Chanawongse
    • Evan Tyler James – utonął w Kanale Saddama
    • Bradley Steven Korthaus – utonął w Kanale Saddama

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Richard S. Lowry, Marines in the Garden of Eden: The Battle for An Nasiriyah, New York: Berkley Caliber, 2006, ISBN 0-425-20988-1, OCLC 62593756.
  • Gary Livingston, An Nasiriyah: The Fight for the Bridges, [Vernon, NY]: Caisson Press, 2003, ISBN 1-928724-04-3, OCLC 57319413.
  • Ambush Alley: The Most Extraordinary Battle of the Iraq War Tim Pritchard ISBN 0-89141-911-X

Linki zewnętrzne edytuj