Bitwa pod Horką

Bitwa pod Horką – starcie husycko-śląskie, które miało miejsce 3 stycznia 1431.

Bitwa pod Horką

wojny husyckie
Czas	3 stycznia 1431
Miejsce	Horka
Terytorium	Czechy
Wynik	zwycięstwo husytów
Strony konfliktu
Husyci Księstwa śląskie
Dowódcy
Prokop Wielki nieznany
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Niemiec miejsce bitwy
51°17′48,7″N 14°53′03,3″E

W grudniu 1430 roku husyci rozpoczęli zorganizowane działania wojenne na terenie Milska. Uderzenie nastąpiło z dwóch kierunków, pierwsze bezpośrednio z Czech z rejonu Bogatyni, oraz drugie ze Śląska. Husyckie oddziały stacjonujące w Niemczy i Otmuchowie w grudniu rozpoczęły marsz w kierunku Bolkowa i Złotoryi. 25 grudnia 1430 roku połączyły się z posiłkami, które od strony Kamiennej Góry przyprowadził Prokop Wielki. Wkrótce husyci w rejonie między Lwówkiem Śląskim a Bolesławcem przekroczyli Bóbr a dalej posuwając się w kierunku Łużyc Nysę Łużycką w rejonie Pieńska. W ślad za husytami podążały oddziały śląskie wystawione przez miasta śląskie: Świdnicę, Jawor, Lwówek Śląski oraz Bolesławiec. Już na terenie Górnych Łużyc siły śląskie zostały wzmocnione hufcem zbrojnym właściciela zamku Gryf, Gotshe Schaffa.

3 stycznia 1431 roku idący od strony Zgorzelca Ślązacy starli się z siłami husyckimi pod miejscowością Horka. Literatura nie podaje wyniku bitwy, wiadomo jedynie że podczas walk pod Horką ranny został dowodzący siłami świdnicko-jaworskimi Heinz Stosch. Jak możemy się domyślać, wynik walki był pomyślny dla Czechów, gdyż po połączeniu się w mieście Reichenbach z oddziałami idącymi bezpośrednio od strony Czech, Prokop Wielki rozpoczął systematyczne łupienie okolic Budziszyna.

Bibliografia

• Robert Primke, Maciej Szczerepa, Wojciech Szczerepa, Wojny husyckie na Śląsku, Łużycach i Pomorzu, wyd. TECHNOL, 2007, strony 87–89.