Bogdan Poniży

polski duchowny katolicki, teolog biblijny

Bogdan Poniży (ur. 19 lutego 1944 w Bukówcu Górnym, zm. 29 listopada 2020 w Poznaniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor, egzegeta i teolog biblijny, ze szczególnym uwzględnieniem pism sapiencjalnych Starego Testamentu (zwłaszcza Księga Mądrości), wykładowca Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[1].

Bogdan Poniży
Profesor nauk teologicznych
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1944
Bukówiec Górny

Data i miejsce śmierci

29 listopada 2020
Poznań

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

archidiecezja poznańska

Prezbiterat

20 maja 1967

Życiorys edytuj

Studia edytuj

W latach 1961–1967 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, pracę magisterską obronił na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie (1971), broniąc pracy L'ordinazione dei non cristiani alla Chiesa nella teologia postconciliare polacca. Został nostryfikowany (LNB) w 1974 roku na podstawie pracy The True Idea of God in Wisdom 13,1-9 (pod kierownictwem o. prof. Eduarda des Places). Doktorat uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej w 1978 roku po przeprowadzeniu rozprawy doktorskiej Drogi poznania Boga według Księgi Mądrości (pod kierownictwem ks. prof. dr hab. Stanisława Grzybka). Habilitację zdobył na Akademii Teologii Katolickiej w 1988 roku na podstawie pracy Reinterpretacja wyjścia Izraelitów z Egiptu w ujęciu Księgi Mądrości. W 1995 uzyskał tytuł naukowy profesora w Rzymie, a w 1999 w Warszawie[2]. Od 2009 roku był profesorem zwyczajnym.

Działalność naukowa edytuj

W latach 1975–1998 był wykładowcą na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, po utworzeniu Wydziału Teologicznego w ramach struktur UAM rozpoczął na nim wykłady i seminaria z teologii biblijnej.

Od 1999 do 2008 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Nauk Biblijnych Wydziału Teologicznego UAM, a od 2009 roku był kierownikiem Zakładu Teologii Biblijnej.

Promotor i recenzent wielu prac doktorskich i magisterskich (6 doktoratów, ponad 270 prac magisterskich), przewodów habilitacyjnych oraz profesorskich.

Był członkiem International Organization for the Study of the Old Testament, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Towarzystwa im. Romana Brandstaettera. Był także członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Biblistów Polskich[3]. W latach 2003–2008 był członkiem jego zarządu I kadencji.

Zmarł 29 listopada 2020 w Poznaniu[4].

Publikacje edytuj

Był autorem ponad 200 publikacji.

Pozycje książkowe edytuj

Artykuły edytuj

  • „Terminologia określająca sumienie w 'Sophia Salomonos'” [w:] Minister Verbi, Gniezno 2003, s. 243–280.
  • „Sapiencjalne przejście od 'przymierza' do 'przyjaźni z Bogiem'” [w:] Verbum Vitae 4 (2003), s. 98–118.
  • „Wykład pochwalny charakterystyki Mądrości (Mdr 7,22b-8,1)” [w:] Tarnowskie Studia Teologiczne Tom XXIII, Tarnów 2004, s. 25–42.
  • „Ku osobowej mądrości w literaturze Starego Testamentu” [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, Tom XX, 2006.
  • „Księga Mądrości jako świadectwo spotkania świata semickiego i greckiego” [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, Tom 21, 2007.
  • „Księga Mądrości jako świadectwo spotkania świata semickiego i greckiego” [w:] Poznańskie Studia Teologiczne, Tom XXI.
  • „Wąż wzniesiony przez Mojżesza na pustyni (Lb 21, 4–9) i jego mądrościowa reinterpretacja (Mdr 16, 5–14)” [w:] Przemawiaj do nich moimi słowami, Warszawa 2007, s. 508–519.

Przypisy edytuj

  1. Wydział Teologiczny UAM [online], 150.254.193.77 [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-30].
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
  4. Archidiecezja Poznańska: Informacja o śmierci. facebook.com, 2020-11-29. [dostęp 2020-11-29].