Bolesław Pędzikiewicz

Bolesław Pędzikiewicz (ur. 21 stycznia 1895 w Jaworznie, zm. 8 grudnia 1926 w Krakowie) – żołnierz armii austriackiej i porucznik Wojska Polskiego II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Bolesław Pędzikiewicz
„Gryzoń”
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1895
Jaworzno

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1926
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1915–1926

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

37 pułk piechoty
DOK Nr V Kraków

Stanowiska

dowódca kompanii
dowódca batalionu
adiutant
oficer sanitarny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
I powstanie śląskie
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Karola i Anny z d. Czerwonka[1]. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Krakowie. Podczas nauki od 15 listopada 1915 zmobilizowany do armii austriackiej, w której służył do 1918. Podczas tej służby ukończył szkołę oficerską. Od listopada 1918 w szeregach Wojska Polskiego, został przydzielony do 37 pułku piechoty na stanowisko dowódcy kompanii[1]. Jako dowódca batalionu brał udział w I powstaniu śląskim, gdzie nosił pseudonim „Gryzoń”. Walczył następnie podczas trwającej wojny polsko-bolszewickiej[1].

Szczególnie odznaczył się 18 sierpnia 1920 w walkach k. Pińska, gdzie „po przełamaniu linii obrony nieprzyjaciela i zdobyciu km pod Arcelinem, ruszył na czele oddziału dalej i pod osłoną nocy przeprowadził udany atak frontalny na wieś Babuszewo, gdzie został ciężko ranny”[1]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny pracował jako adiutant i oficer sanitarny w szpitalu wojskowym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie. Zmarł w Krakowie. Był kawalerem[1].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj