Bonifacio Asioli
Bonifacio[1] (Bonifazio[2][3]) Asioli (ur. 30 sierpnia 1769 w Correggio, zm. 18 maja 1832 tamże[1][2][3]) – włoski kompozytor, teoretyk i klawesynista[2].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, teoretyk, klawesynista |
Życiorys edytuj
Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny[3]. Talent muzyczny objawił już jako dziecko, pierwszy utwór skomponował w wieku około 12 lat[3]. Studiował w Parmie i Bolonii[1]. W 1783 roku został nauczycielem muzyki w Civico Collegio w Correggio[1], a w 1786 roku kapelmistrzem[1][2] w kościele San Quirino[3]. W latach 1787–1796 działał w Turynie, a następnie w Wenecji. Od 1799 roku przebywał w Mediolanie[1]. W 1805 roku został nadwornym kapelmistrzem wicekróla Italii Eugeniusza de Beauharnais[1], zaś w 1808 roku dyrektorem mediolańskiego konserwatorium[1][2]. Jednym z jego uczniów był Carl Thomas Mozart[3]. Usunięty ze stanowiska po upadku Napoleona w 1814 roku wrócił do Correggio, gdzie założył własną szkołę muzyczną[1][2].
Twórczość edytuj
Jego muzyka utrzymana jest w stylu klasycznym[1]. Skomponował m.in. 9 oper, 10 mszy, oratorium Giuseppe in Galaad (1785), ponadto kantaty, symfonie, utwory kameralne[2]. Był też autorem cieszących się powodzeniem prac teoretycznych, w tym Principi elementari di musica (wyd. Mediolan 1809)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 81. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 29. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 42. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Bonifacio Asioli – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Bonifacio Asioli – nuty w bibliotece Polona