Borek-Gostyńscy

polski ród szlachecki

Gostyńscy, również Borek-Gostyńscy lub Bork-Gostyńscy herbu Gryzima – polska rodzina szlachecka wywodząca się z miasta Gostynia i zamieszkała przede wszystkim Wielkopolskę. Członkowie rodziny, głównie w XVI i XVII wieku, zasilali szeregi bogatej szlachty Środkowej Wielkopolski (w większości powiatów gostyńskiego, kościańskiego i nakielskiego) biorąc aktywny udział w pracach sejmikowych, piastując urzędy ziemskie oraz wchodząc w związki małżeńskie z przedstawicielami innych znanych i zasłużonych rodów wielkopolskich.

Herb szlachecki Gryzima.

Członkowie rodziny (m.in.)

edytuj
  1. Jarosław z Gostynia - wojewoda poznański w 1343 roku[1];
  2. Maciej Borek-Gostyński - dziedzic miasta Gostynia z przyległościami już przed 1489 rokiem; kasztelan śremski i poborca poznański w 1504 roku[2], mąż Katarzyny, córki Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana przemęckiego;
  3. Jan Borek-Gostyński (rodzony brat poprzedniego) - dziedzic dóbr ziemskich[3] razem z bratem; rycerz jerozolimski[4] w 1527 roku;
  4. Mikołaj Borek-Gostyński (syn poprzedniego) - kasztelan santocki; od 1554 roku mąż Anny, córki Marcina Zborowskiego, wojewody kaliskiego; ojciec m.in. Zofii wydanej za Jana Herburta oraz Katarzyny za Janem Bnińskim;
  5. Stanisław Borek-Gostyński[5] (wnuk poprzedniego) - kasztelan krzywiński; od 1591 roku mąż Jadwigi[6], córki Jana z Górki Roszkowskiego, kasztelana przemęckiego
  6. Andrzej Borek-Gostyński (syn poprzedniego) - kasztelan kamieński; mąż Katarzyny, córki Kazimierza Radomickiego, kasztelana kaliskiego;
  7. Franciszek Borek-Gostyński (syn poprzedniego) - kanonik poznański w 1650 roku;
  8. Wawrzyniec Borek-Gostyński[7] (rodzony brat poprzedniego) - od 1664 roku mąż Anny, córki Krzysztofa Żegockiego, wojewody inowrocławskiego, biskupa chełmskiego.

Przypisy

edytuj
  1. Hasło o Gostyńskich w "Herbarzu Polskim" Adama Bonieckiego.
  2. Włodzimierz Dworzaczek, Teki...; Księgi grodzkie poznańskie, rok 1489, str. 110.; Maciej Gostyński zapisuje posag swojej żonie Katarzynie w sumie 100 zł na 1/2 swych dóbr ziemskich (miasto Gostyń z przyległościami).
  3. Włodzimierz Dworzaczek, Teki; Księgi grodzkie poznańskie, rok 1516, str. 84v.; Jan Pampowski 6-ą część miasta Bnina i 1/2 wsi Błożejewo z jeziorem i 1/2 wsi Czyzewo spadłe po zmarłej Barbarze z Bnina żonie Cherubina z Gołuchowa, babce tegoż Jana, sprzedaje Janowi Borkowi (!) z Bnina, dziedzicowi w Borku za 1.000 zł.
  4. Włodzimierz Dworzaczek, Teki...; Księgi grodzkie kościańskie, rok 1529, str. 137.; Jan Gostyński mianuje opiekunów dla swych dóbr i dzieci do czasu powrotu z Ziemi Świętej: Andrzej Krotoski, kasztelan kowalski, brat rodzony Maciej Gostyński, kasztelan śremski, Jerzy Lwowski, starosta ostrzeszowski, żona Katarzyna z Krotoskich.
  5. Włodzimierz Dworzaczek, Teki...; Księgi grodzkie poznańskie, rok 1587, str. 184.; Stanisław Gostyński, syn Mikołaja, kasztelana santockiego, mianuje opiekunów dla dzieci zrodzonych z Urszuli z Grąblewskich - Jana Opalińskiego, kasztelana rogozińskiego i Piotra z Bnina Opalińskiego i innych.
  6. Włodzimierz Dworzaczek, Teki...; Księgi grodzkie poznańskie, rok 1591, str. 672.; Stanisław Gostyński, kasztelan krzywiński, zapisuje w posagu swojej przyszłej żonie Jadwidze Roszkowskiej, córce Jana z Górki Roszkowskiego, kasztelana przemęckiego, 20 000 zł na 1/2 miasta Gostynia i całych swych wsiach.
  7. Włodzimierz Dworzaczek, Teki...; Księgi grodzkie wschowskie, rok 1664, str. 188.; Wawrzyniec Borek-Gostyński, syn Andrzeja, kasztelana kamieńskiego, sprzedaje swoje trzy wsie za 48 00 fl. Wojciechowi Malczewskiemu, a pieniądze z transakcji przeznacza na posag swej siostry Barbary (żony Stanisława z Pilczy Korycińskiego) oraz dla rodzonego brata Franciszka, kanonika poznańskiego.