Boris Pawłow
Boris Pawłow Pawłow (bułg. Борис Павлов Павлов, ur. 13 maja 1894 w Widyniu, zm. 1952 w Belene[1][2]) – bułgarski prawnik i polityk, minister sprawiedliwości Carstwa Bułgarii (1944) deputowany do Zgromadzenia Narodowego XXII kadencji (1927-1931)[1].
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Борис Павлов Павлов |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1894 |
| Data śmierci |
1952 |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres |
od 2 września 1944 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Urodził się w Widyniu. W 1912 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim[1]. Uczestnik wojen bałkańskich i I wojny światowej[1]. Po wojnie pracował jako adwokat[2]. Był członkiem Partii Demokratycznej[1]. W 1944 przez tydzień pełnił urząd ministra sprawiedliwości i edukacji w gabinecie Konstantina Murawiewa. Aresztowany w 1945 i skazany na rok więzienia. Po wyjściu z więzienia utrzymywał kontakty z opozycją antykomunistyczną za co został ponownie uwięziony i osadzony w obozie Belene[1]. Zmarł w obozie w 1952.
Był wdowcem, miał dziecko[2]. W sierpniu 1996 został pośmiertnie zrehabilitowany przez Sąd Najwyższy[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 333.