Borowice (województwo dolnośląskie)
Borowice (niem. Baberhäuser) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Podgórzyn, na obszarze Karkonoszy, a ściślej Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego.
| wieś | |
_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82.jpg) Kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
625-710[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
163[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
58-564[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DJE |
| SIMC |
0192057 |
Położenie na mapie gminy Podgórzyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
 50°47′25″N 15°41′40″E/50,790278 15,694444[1]
| |
| Strona internetowa | |
Położenie edytuj
Borowice to luźno zabudowana wioska o charakterze wczasowym, leżąca w Karkonoszach, w Dolinie Pięciu Potoków, na wysokości około 625–710 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny edytuj
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia edytuj
Osadę założył w roku 1644 szwajcarski cieśla Martin Marksteiner, który uciekł z Czech w obawie przed prześladowaniami religijnymi[2]. W 1736 roku działał tu młyn wodny, a w 1782 roku w miejscowości były 34 domy[2]. W 1833 roku zbudowano tu szkołę, a w kolejnych latach Borowice nadal rozwijały się[2]. W XIX wieku powstała tu karczma, a pod koniec XIX wieku wieś stała się małym letniskiem, w następnych latach powstało kilka gospód i pensjonatów[2]. W roku 1901 doprowadzono do Borowic drogę z Sosnówki i Karpacza Górnego, a w latach 1902-1904 - z Podgórzyna co przyczyniło się do dalszego rozwoju miejscowości[2]. W okresie II wojny światowej w okolicy rozpoczęto też budowę Drogi Sudeckiej, która nie została dokończona. Do jej budowy wykorzystywano jeńców wojennych, z których wielu nie wytrzymało morderczej pracy i zmarło[2]. Po 1945 roku Borowice zachowały charakter wsi rolniczo-wczasowej[2]. W 1993 roku było tu 26 gospodarstw rolnych i kilka dużych ośrodków wczasowych[2].
Kultura edytuj
Od 1989 r. w Borowicach odbywa się latem festiwal poezji śpiewanej (do 2007 „Gitarą i piórem”, od 2008 „Gitarą i...”) skupiający kilka tysięcy słuchaczy z całego kraju [5].
Zabytki edytuj
W gminnej ewidencji zabytków widnieją budynki o nr 1, 2, 19, 20, 23, 28, 28d, 35, 55, 65 oraz stanowiska archeologiczne we wsi[6].
Szlaki turystyczne edytuj
W Borowicach znajduje się węzeł szlaków turystycznych[7]:
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8949
- ↑ a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 43, 44. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 84 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Borowickie koncerty
- ↑ Gminna ewidencja zabytków
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-04-12].
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.