Borowodorek sodu

związek chemiczny

Borowodorek sodu, NaBH4nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorków.

Borowodorek sodu

Próbka związku
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

NaBH4

Masa molowa

37,83 g/mol

Wygląd

bezbarwne, higroskopijne kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

16940-66-2

PubChem

4311764

Podobne związki
Inne aniony

wodorek sodu

Inne kationy

borowodorek litu

Podobne związki

glinowodorek litu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Jest to często używany reduktor. W alkoholach i wodzie rozpuszcza się, ulegając jednak rozkładowi – szybkiemu w wodzie, środowisku obojętnym i kwasowym (natomiast w pH 14 jest trwały), powolnemu w metanolu i etanolu (natomiast w izopropanolu jest trwały)[3].

Reakcja hydrolizy:

NaBH
4
+ 2H
2
O → NaBO
2
+ 4H
2

Otrzymywanie edytuj

Borowodorek sodu został otrzymany po raz pierwszy w latach 40. XX w. przez H. I. Schlessingera w celach wojskowych[4].

Można go uzyskać w reakcji wodorku sodu z boranem trimetylu w 250–270 °C:

B(OCH3)3 + 4 NaH → NaBH4 + 3 NaOCH3

lub podczas działania wodorkiem sodu na sproszkowane szkło borokrzemianowe[5].

Zastosowania edytuj

Borowodorek sodu redukuje aldehydy i ketony oraz niektóre reaktywne pochodne kwasów karboksylowych (np. chlorki kwasowe i estry tioli) do alkoholi. W przeciwieństwie do glinowodorku litu, niewspomagany borowodorek sodu nie redukuje zwykłych estrów, amidów ani kwasów karboksylowych[3]. Przykładem zastosowania borowodorku sodu jest etap redukcji podczas procesu produkcyjnego otrzymywania feksofenadyny (leku przeciwhistaminowego)[6]:

 
Synteza feksofenadyny. Etap redukcji borowodorkiem sodu

Przypisy edytuj

  1. Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b c d Borowodorek sodu (nr 480886) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. a b Luca Banfi i inni, Sodium Borohydride, [w:] L. Paquette (red.), Encyclopedia of Reagents for Organic Synthesis, Chichester, UK: John Wiley & Sons, Ltd, 2014, DOI10.1002/047084289x.rs052.pub3, ISBN 978-0-470-84289-8 (ang.).
  4. H.I. Schlesinger i inni, New Developments in the Chemistry of Diborane and the Borohydrides. I. General Summary 1, „Journal of the American Chemical Society”, 75 (1), 1953, s. 186–190, DOI10.1021/ja01097a049 [dostęp 2023-04-21] (ang.).
  5. Friedrich Schubert, Konrad Lang, Alex Buerger, Verfahren zur Herstellung von Alkaliboranaten, patent DE 1088930B, 15 września 1960 (niem.).
  6. Christian T. Goralski, Bakthan Singaram, Special Feature Section: Hydride Reductions. Editorial, „Organic Process Research & Development”, 10 (5), 2006, s. 947–948, DOI10.1021/op0601363 [dostęp 2023-04-21] (ang.).