„Bot” (z ukraińskiego Бот) – pierwszy technothriller ukraińskiego pisarza i podróźnika Maksyma Kidruka, pełna akcji powieść łącząca nowoczesne technologie i psychologię człowieka[1]. Wydarzenia odbywające się w książce są wymyślone, natomiast miejsca, technika, obiekty przyrody, broń, niektóre cechy fizjologiczne żywych organizmów itp. – są całkiem realne[2].

Fabuła edytuj

 
San Pedro de Atacama

Głównym bohaterem książki jest młody ukraiński programista z Kijowa Tymur Korszak, który tworzy i implementuje boty do gier komputerowych i żyje spokojnym życiem, mając narzeczoną. Pewnego dnia dostaje wiadomość od byłego tajemniczego klienta z Ameryki Południowej, że wystąpiły jakieś problemy z kodem, który Tymur jemu sprzedał parę lat temu i że on pilnie musi je naprawić, za co dostanie wielkie pieniądze. Żeby naprawić te problemy Tymur musi pojechać do laboratorium znajdującego się w pustyni Atacama[3]. Ukrainiec jest zdezorientowany, ponieważ wszystkie te problemy można rozwiązać zdalnie, a ślub jest prawie na nosie. Jednak duże pieniądze oferowane przez klienta robią swoje. Tymur wyrusza do Atacamy (Chile) i tam udaje się do odległego laboratorium, gdzie staje się jednym z członków Międzynarodowej Grupy Naukowej. Laboratorium jest pilnie strzeżony, otacza go ogrodzenie pod napięciem. Działająca tam ekipa naukowców pod kierownictwem nanotechnologa Keitaro Roka, stworzyła istoty do złudzenia przypominające 12-letnich chłopców, zdolne wytrzymać ekstremalne warunki eksploatowania. Botów-chłopców cały czas poddają różnorodnym badaniom i testom, ale przed kilkunastoma dniami dość duża grupa botów ucieka czym bardzo przestraszyła naukowców, ponieważ sprzyczyniło to zagrożenie bezpieczeństwa dla miejscowej ludności, a także pracowników laboratorium[4]. Za zadanie o sprowadzenie botów z powrotem bierze się Tymur, ale nie jest to takie proste, ponieważ boty, które musi powstrzymać, to nanoroboty, które wymknęły się spod kontroli i zamiast obiecanych tysięcy dolarów wynagrodzenia za prace programista dostaje tylko śmiertelne niebezpieczne przygody[5].

Inne edytuj

Do napisania „Bota” Kidruka zainspirowali książki Michaela Crichtona, który pierwszy coś napisał w gatunku techno-thrillera[6]. Podczas pracy nad powieścią autora konsultowali doktorze nauk z chemii, fizjologa i psychiatry. W rzeczywistości istnieją wszystkie technologie opisane w powieści, aby je wszystkie rozpisać, pisarz opracował około stu artykułów naukowych dotyczących nanotechnologii, mikrobiologii i ludzkiego mózgu. Realizmu książce dodają autorskie Zdjęcia tej pustyni wykonane w 2009 roku, a także schematy, mapy terenu, w którym odbywają się główne wydarzenia, oraz rysunki 3D, które nie tylko ilustrują tekst, ale są częścią fabuły[2].

Autor nie zaleca czytania książki osobom, które nie ukończyły 16 lat, ponieważ książka jest nieco ciężka psychologicznie[3].

Nagrody edytuj

Za powieść „Bot” na „Koronacji słowa 2012” Max Kidruk otrzymał specjalną nagrodę „Za najlepszy utwór na temat wędrówek i podróży”[7].

Przypisy edytuj

  1. Макс Кідрук. „Бот” [online], bukvoid.com.ua [dostęp 2021-05-26].
  2. a b Книга «Бот», 8 października 2012, ISBN 978-966-14-4005-9 [dostęp 2021-05-26].
  3. a b Вийшов у світ перший український технотрилер „БОТ” Максима Кідрука – Сумно?Ком [online], web.archive.org, 25 lipca 2013 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-25].
  4. Julia Celer, Bot, Warszawa: Wydawnictwo Akurat, 2014, ISBN 978-83-7758-770-6, OCLC 1193364676 [dostęp 2021-05-26].
  5. Bot [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2021-05-26].
  6. Вийшов у світ перший український технотрилер “БОТ” Максима Кідрука – Літературний клуб «МАРУСЯ» [online], web.archive.org, 11 stycznia 2013 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-11].
  7. Коронація слова 2012, наших серед переможців немає | Буковина online [online] [dostęp 2021-05-26] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj