Bromek ksylilu

Bromek ksylilu – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów halogenowanych, bromowa pochodna ksylenu. Jest lakrymatorem i był stosowany jako środek bojowy podczas I wojny światowej, m.in. przez Niemcy jako "T-Stoff" lub "Weisskreuz". Obecnie nie ma znaczenia bojowego.

Bromek ksylilu

Bromki ksylilu, od lewej: bromek o-ksylilu, m-ksylilu i p-ksylilu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C8H9Br
Masa molowa	185,06 g/mol
Wygląd	ciecz
Identyfikacja
Numer CAS	89-92-9 (orto) 28258-59-5 (para) 620-13-3 (meta)
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie nie rozpuszcza się Temperatura wrzenia 211–225 °C
Niebezpieczeństwa Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła Drażniący (Xi)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Techniczny bromek ksylilu jest mieszaniną izomerów orto, meta i para. Otrzymuje się go przez bromowanie ksylenu. Jest cieczą o temperaturze wrzenia 212–223 °C. Maksymalne stężenie par: (przy 25 °C) c_max = 0,6 mg/dm³. Bromek ksylilu nie rozpuszcza się i nie hydrolizuje w wodzie.

Działa drażniąco na błony śluzowe oczu powyżej stężenia 3,8 mg/m³.

Bibliografia

• 1000 słów o chemii i broni chemicznej: praca zbiorowa. Zygfryd Witkiewicz (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.brak strony w książce
• Chemical Weapons in World War I. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)]. (ang.).