Bronisław Poplatek

Bronisław Poplatek (ur. 3 września 1895, zm. 20 lipca 1974) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Bronisław Poplatek
Ilustracja
Bronisław Poplatek (lata. 20.)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

3 września 1895

Data śmierci

20 lipca 1974

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

2 Pułk Strzelców Podhalańskich
50 Pułk Piechoty
53 Pułk Piechoty
51 Pułk Piechoty
86 Pułk Piechoty
Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich
2 Korpus Polski

Stanowiska

dowódca kompanii
dowódca batalionu
kwatermistrz pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania afrykańska
kampania włoska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Bronisław Poplatek urodził się 3 września 1895 roku[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Strzelców Nr 32. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917 roku.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Zweryfikowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1917, następnie awansowany do porucznika od 1 kwietnia 1920. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 862. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W latach 1923–1924 pełnił służbę w 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku na stanowisku dowódcy kompanii[3][4]. W lutym 1925 roku został przydzielony do Dowództwa 2 Dywizji Górskiej w Przemyślu na stanowisko oficera sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej[5]. W maju 1927 roku został przeniesiony do 50 pułku piechoty w Kowlu na stanowisko dowódcy I batalionu. Został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku w korpusie oficerów piechoty. W październiku tego roku został przeniesiony do 53 pułku piechoty w Stryju na stanowisko dowódcy III batalionu[6]. W kwietniu 1928 roku, w związku z likwidacją III baonu, został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[7][8]. W marcu 1931 roku został przeniesiony do 51 pułku piechoty w Brzeżanach na stanowisko kwatermistrza[9][10]. W drugiej połowie lat 30. został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty.

W połowie 1939 został przeniesiony do 86 pułku piechoty z garnizonu Wilno i objął funkcję dowódcy III batalionu, stacjonującego w Krasnem nad Uszą. Pełnił tę funkcję po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej 1939, gdy pułk walczył w składzie 19 Dywizji Piechoty. Uczestniczył w bitwach pod Tomaszowem Mazowieckim oraz pod Piotrkowem Trybunalskim, a następnie dowodził rozbitymi resztkami pułku. Po klęsce polskiej wojny obronnej przedostał się na Zachód, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Został dowódcą batalionu marszowego w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich na obszarze Syrii. Brał udział w walkach kampanii afrykańskiej pod Tobrukiem i pod Gazalą. Później uczestniczył w kampanii włoskiej w szeregach 2 Korpusu pełniąc stanowisko dowódcy Batalionu Wartowniczego.

Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 20 lipca 1974 i został pochowany na Cmentarzu komunalnym w Sopocie (sektor O2-1-12)[11].

 
Grób Bronisława Poplatka na cmentarzu komunalnym w Sopocie

Jego żoną była Zofia Poplatek (1908–1990).

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 312 na podstawie metryki urodzenia sprostowano datę urodzenia mjr. Bronisława Popłatka z 53 pp z „15 września 1895 roku” na „3 września 1895 roku”.
  2. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 52.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 379, 412.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 328, 356.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 13 lutego 1925 roku, s. 72.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 310.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 67, 180.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30, 579.
  11. Cmentarz komunalny w Sopocie – wyszukiwarka osób pochowanych [online], sopot.grobonet.com [dostęp 2020-11-13].
  12. M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu administracji wojska”.
  13. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 120, 19 marca 1934. 
  14. M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia edytuj