Bruno Watschinger
Bruno Watschinger (ur. 14 czerwca 1920 w Linzu[1], zm. 28 czerwca 2017 tamże[2]) – austriacki lekarz chorób wewnętrznych, nefrolog, profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys edytuj
Począwszy od roku 1950 interesował się medycyną wewnętrzną, w tym głównie zaburzeniami płynów i elektrolitów w różnorakich schorzeniach, zwłaszcza związanych z występowaniem nadciśnienia tętniczego. Kształcił się wówczas w klinice uniwersyteckiej w Wiedniu, u profesora Karla Fellingera. W tym samym czasie skupił się na zagadnieniach klinicznych oraz badawczych z zakresu nefrologii. W 1955 roku otrzymał naukowe stypendium od Światowej Organizacji Zdrowia, po czym rozpoczął staż w klinice w Cleveland. Pracował tam u jednego z twórców sztucznej nerki, Willema Kolffa, w którego laboratorium skonstruował dializator zwojowy ułatwiający hemodializę (1955). Było to bardzo nowatorskie urządzenie, m.in. dzięki któremu wprowadzono w Austrii program przeprowadzania przewlekłych hemodializ (1968). W 1956 roku powrócił do Wiednia, a następnie został wybrany na stanowisko kierownika kliniki chorób wewnętrznych Szpitala Elżbietanek w Linz. Z placówką to związany był aż do emerytury[1].
Habilitował się W 1964 roku, w roku 1971 uzyskał tytuł profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego. Również w 1971 roku był współzałożycielem, a następnie także prezydentem, Austriackiego Towarzystwa Biomateriałów i Sztucznych Organów. Łącznie opublikował ponad 100 prac naukowych, przede wszystkim z zakresu nefrologii. W 1961 roku był jednym ze współzałożycieli, a potem też członkiem zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Nefrologicznego. Zainicjował w 1976 roku Naddunajskie Sympozja Nefrologiczne. Miały one szczególnie duże znaczenie dla współpracy między środowiskami naukowymi z obu stron żelaznej kurtyny. Jedno z nich odbywało się w Krakowie[1].
Członkostwo edytuj
Był członkiem honorowym ERA-EDTA (ang. European Renal Association - European Dialysis and Transplant Association), Austriackiego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej, jak również narodowych towarzystw nefrologicznych z Austrii, Bułgarii, Czech, Niemiec, Węgier, Szwajcarii oraz Polski[1].
Rodzina edytuj
Miał dwójkę dzieci: córkę Reginę (mikrobiologa) i Bruno juniora (nefrologa)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Janusz Ostrowski, Bolesław Rutkowski, Poczet Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Część XVIII — Profesor Bruno Watschinger , w: Forum Nefrologiczne, tom 10, nr 2/2017, s. 159-163, Via Medica, ISSN 1899–3338
- ↑ Janusz Ostrowski, Bolesław Rutkowski, Poczet Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Część XIX — Profesor Edmund Nartowicz, w: Forum Nefrologiczne, tom 10, nr 3/2017, s. 235, Via Medica, ISSN 1899–3338