Brytyjski Korpus Ekspedycyjny

Brytyjski Korpus Ekspedycyjny (British Expeditionary Force − BEF) − wydzielona część British Army, która wzięła udział w walkach we Francji i w Belgii w czasie I wojny światowej. Także jednostki armii brytyjskiej wysłane do Europy do walki z Niemcami na początku II wojny światowej (1939–1940), a później ewakuowane z Francji po ich okrążeniu na plażach pod Dunkierką (operacja Dynamo).

Brytyjski Korpus Ekspedycyjny

British Expeditionary Force

Historia
Państwo	Imperium brytyjskie
Sformowanie	1914
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	BEF
Dowódcy
Pierwszy	John French
Ostatni	Douglas Haig
Działania zbrojne
I wojna światowa (front zachodni): I bitwa pod Ypres II bitwa pod Ypres bitwa nad Sommą bitwa pod Cambrai ofensywa stu dni
Organizacja
Dyslokacja	Francja
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe

Old Contemptibles − początkowo żartobliwe, potem utrwalone w tradycji określenie członków BEF z czasów I wojny światowej

Historia

BEF został utworzony przez ministra wojny Richarda Haldane’a po zakończeniu II wojny burskiej na wypadek wybuchu konfliktu poza granicami Wielkiej Brytanii.

Dowódcy Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego w czasie I wojny światowej:

• 1914–1915 John Denton French
• 1915–1918 Douglas Haig

Zobacz też

• Brytyjskie Siły Ekspedycyjne − Ordre de Bataille z 1940 roku

Bibliografia

• Bogusław Wołoszański: Tajna wojna Hitlera. ISBN 83-904972-2-0.brak strony w książce