Brzeście (powiat pińczowski)
Brzeście – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Pińczów[5], u podnóża Garbu Pińczowskiego, w pobliżu Pińczowa i Buska Zdroju, nad rzeką Nidą.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2019) |
596[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-400[3] |
Tablice rejestracyjne |
TPI |
SIMC |
0262734[4] |
Położenie na mapie gminy Pińczów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego | |
50°32′46″N 20°32′30″E/50,546111 20,541667[1] |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0262740 | Kolonie | część wsi |
0262757 | Miasteczko | część wsi |
0262763 | Ulica Ptasia | część wsi |
0262770 | Zaborcze | przysiółek |
W Brześciu działa klub sportowy LZS Brzeście założony w 1999.
Historia edytuj
Wieś istniała już w średniowieczu, jest wzmianka w dokumencie z 1385, kiedy nazywała się Brzeszcze (brzost to gatunek wiązu, brzeście to zbiorowisko brzostów – las wiązowy).
Jan Długosz wymieniał ją jako stale należącą do parafii w Pińczowie. Wspominają o niej źródła klasztoru paulinów, dotyczące sypania kopców granicznych pomiędzy Skowronnem a Brześciami, które w 1469 należały do Andrzeja Oleśnickiego. Przez kolejne wieki miejscowość ta wchodziła w skład majątków dziedziców Pińczowa.
W 1827 gościła w tutejszym dworze pisarka Klementyna z Tańskich Hoffmanowa. Przez dwa dni pobytu oglądała okolicę, a potem napisała o tym reportaż. We wsi stało wtedy 27 domów, a ludność liczyła 267 osób.
Po powstaniu listopadowym dobra ziemskie Brzeście będące własnością Jana Olrycha Szanieckiego zostały skonfiskowane za jego udział w powstaniu a on sam został skazany na karę śmierci[7][8].
W latach powstania styczniowego właścicielem Brześci był Rudolf Mieszkowski, którego dwór udzielał schronienia i pomocy partyzantom. W połowie grudnia 1863 zatrzymał się we wsi oddział konny Jana Newlina Mazarakiego; jeden z plutonów wraz z dowódcą kwaterował we dworze, reszta po chałupach. W 1869 Brzeście kupił profesor prawa rzymskiego Władysław Okęcki. Od 1918 znajdujący się tu dworek należał do Konstantego Okęckiego. Po drugiej wojnie światowej dworek zaczął popadać w ruinę, obecnie nie ma po nim śladu. Obecnie jest to teren zakładu hodowli zwierząt.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brzeście, od 1960 r. siedzibą gromady było miasto Pińczów, a w 1962 zmieniono nazwę gromady na Pińczów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Oświata edytuj
- Szkoła Podstawowa w Brześciu
- Przedszkole Gminno-Powiatowe w Brześciu
Układ komunikacyjny edytuj
Przez Brzeście przebiega droga wojewódzka nr 766 z Morawicy 73, przecinając w odległym o około 3 km Pinczowie drogę wojewódzką nr 767 biegnie dalej na południe do Węchadłowa 768.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10891
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 13-14 [dostęp 2022-04-28]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 94 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-10].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Andrzej Dziubiński, Przechadzka po Pińczowie i okolicach, Pińczów 1992, s.16.
- ↑ Tygodnik Petersburski 1834, nr 89, s. 533.