Bubblegum rock
 |
Ten artykuł od 2019-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Bubblegum rock (znany również jako bubblegum pop, rock spod znaku gumy do żucia, muzyka gumy do żucia) – gatunek muzyki rockowej popularny w latach 1967–1972 oraz 1975–1977 (zanim pojawił się punk rock i disco). Muzyka zdobyła popularność głównie wśród nastolatków na całym świecie.
Historia edytuj
Jej początków można szukać w latach 60. w Stanach Zjednoczonych. Gatunek zaczął zanikać od około 1972 r. Dotychczasowi odbiorcy zaczęli słuchać muzyki nowej grupy idoli nastolatek – gwiazd z USA i nowego gatunku glam rock powstałego w Wielkiej Brytanii.
Muzykę tę grali na początku lat 70. np. David Cassidy, The Osmonds, The Cowsills, The Partridge Family, The Jackson 5 czy The DeFranco Family. Również bubblegum rock początkowo grany był przez glam rockowych artystów (Gary Glitter, Alvin Stardust, T. Rex, Suzi Quatro).
Bubblegum miał odrodzenia i utrzymuje niewielką obecność na listach przebojów (koniec lat 1970) w szczególności poprzez Shaun Cassidy i Leif Garrett. Ostatni wielki akt z lat 70. odbył się dzięki szkockiemu zespołowi Bay City Rollers. W połowie lat 90. styl ten przypomniała niemiecka grupa Sqeezer tworząca muzykę z nurtu eurodance.
Niektóre zespoły, np. Spice Girls czy Take That bazują na bubblegum. Zostały one wprowadzone na rynek dzięki podobnym technikom.
Cechy gatunku edytuj
Do cech piosenek bubblegum rocka możemy zaliczyć: chwytliwe melodie, proste akordy, proste harmonie, powtarzające się riffy. Teksty piosenek często dotyczą romantycznej miłości, ale także o dobrym samopoczuciu i szczęściu. Występują częste odniesienia do słodkiej żywności – cukru, miodu, galaretki i marmolady.