Budżetowanie netto

Budżetowanie netto – sposób finansowania się (rozliczania się) jednostek organizacyjnych sektora finansów publicznych z budżetem państwa. Budżetowanie netto polega na tym, że jednostka rozlicza się z budżetem państwa wynikiem swojej działalności[1]. Jednostka finansująca się w trybie budżetowania netto ma prawo do uzyskiwania dochodów, którymi finansuje swoje wydatki niezależnie od środków otrzymywanych z budżetu państwa. Procedura takiego rozliczenia jest następująca. W trakcie roku budżetowego rozliczenia danej jednostki z budżetem państwa odbywają się w trybie zaliczkowym. Natomiast rozliczenie rzeczywistego wyniku finansowego następuje na koniec roku, po złożeniu sprawozdania finansowego. Jeżeli rok budżetowy zamknie się wynikiem ujemnym to jednostka taka może otrzymać dofinansowanie w formie dotacji na pokrycie straty bilansowej. W przypadku dodatniego wyniku finansowego nadwyżkę pozostałą po sfinansowaniu wydatków (kosztów działalności) wpłaca do budżetu państwa. W sektorze publicznym rozliczeń w trybie budżetowania netto dokonują zakłady budżetowe.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Owsiak: Finanse publiczne. Warszawa: PWN, 1997, s. 327. ISBN 83-01-12783-X.

Bibliografia edytuj

  • System finansowy w Polsce, tom. 2. Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański, Barbara Woźniak (red.). Warszawa: PWN, 2008, s. 62-63. ISBN 978-83-01-15248-2.