Bukrampłótno introligatorskie, bawełniane lub lniane, nasączone środkiem klejącym, takim jak pasta ze skrobi pszennej, klejem (takim jak klej PVA) lub piroksyliną, a następnie suszone. Po zwilżeniu lub ogrzaniu można je na nowo ukształtować, aby stworzyć wytrzymałą, twardą tkaninę na okładki książek (do opraw nakładowych, a czasem także bibliotecznych), kapelusze i elementy odzieży[1].

Bukram może być błyszczący lub matowy.

W średniowiecznej Anglii „bokeram”, jak go wówczas nazywano, był delikatnym (a nie sztywnym) płótnem bawełnianym. Etymologia tego terminu jest nieznana; popularna etymologia wywodząca nazwę od miasta Buchara[2] jest, według Oxford English Dictionary, niepewna[3]. Płótno to jest nadal rozpowszechnione głównie w Anglii[4].

Przypisy edytuj

  1. Janet Arnold: Queen Elizabeth's Wardrobe Unlock'd. s. 151. (ang.).
  2. Donald King: Age of Chivalry: Art in Plantagenet England, 1200–1400. London: Royal Academy/Weidenfeld & Nicolson, 1987, s. 157. OCLC 1223895666. (ang.).
  3. buckram, noun. Oxford University Press. (ang.).
  4. hasło: płótno introligatorskie. W: Encyklopedia wiedzy o książce. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.