Buszówki

Buszówki
	Acanthizinae
	Bonaparte, 1854
	; Przedstawiciel podrodziny – buszówka brązowa (Acanthiza pusilla)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	buszówkowate
Podrodzina	buszówki
	Typ nomenklatoryczny
	Acanthiza Vigors & Horsfield, 1827
Synonimy
	Acanthizeæ Bonaparte, 1854; Acanthizinæ Sundevall, 1872; Gerygoninae Mathews, 1919–1920; Acanthizidæ RAOU, 1926; Aphelocephalinae Mathews, 1946; Sericornithinae Mathews, 1946;
	Acanthizeæ Bonaparte, 1854; Acanthizinæ Sundevall, 1872; Gerygoninae Mathews, 1919–1920; Acanthizidæ RAOU, 1926; Aphelocephalinae Mathews, 1946; Sericornithinae Mathews, 1946;
Rodzaje
	13 rodzajów – zobacz opis w tekście
	13 rodzajów – zobacz opis w tekście

Buszówki^[7] (Acanthizinae) – ponownie przywrócona^[8] podrodzina ptaków z rodziny buszówkowatych (Acanthizidae).

Występowanie edytuj

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Australazji i Azji Południowo-Wschodniej^[9].

Podział systematyczny edytuj

Do podrodziny zaliczane są następujące rodzaje^[7]:

Gerygone Gould, 1841
Smicrornis Gould, 1843 – jedynym przedstawicielem jest Smicrornis brevirostris (Gould, 1838) – krótkodziobek
Calamanthus Gould, 1838
Hylacola Gould, 1843
Pycnoptilus Gould, 1851 – jedynym przedstawicielem jest Pycnoptilus floccosus Gould, 1851 – pilotek
Pyrrholaemus Gould, 1841
Origma Gould, 1838
Neosericornis Mathews, 1912 – jedynym przedstawicielem jest Neosericornis citreogularis (Gould, 1838) – solnik żółtogardły
Aethomyias Sharpe, 1879
Sericornis Gould, 1838
Acanthornis Legge, 1887 – jedynym przedstawicielem jest Acanthornis magna (Gould, 1855) – tasmanówka
Aphelocephala Oberholser, 1899
Acanthiza Vigors & Horsfield, 1827

Uwagi edytuj

↑ Typ nomenklatoryczny: Gerygone Gould, 1841.
↑ Typ nomenklatoryczny: Aphelocephala Oberholser, 1899.
↑ Typ nomenklatoryczny: Sericornis Gould, 1838.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (2), s. 113, 1854. (fr.).
↑ C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 6. (szw. • łac.).
↑ G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 8. London: H.F. & G. Witherby, 1919–1920, s. 133. (ang.).
↑ Checklist Committee, Royal Australasian Ornithologist’s Union: Official checklist of the birds of Australia compiled by the Checklist Committee, Royal Australasian Ornithologists Union; with appendix, scientific names--notes and pronunciation. Wyd. 2. Melbourne: Vic, H.J. Green, Govt. Printer, 1926, s. 75. (ang.).
↑ Mathews 1946 ↓, s. 97.
↑ Mathews 1946 ↓, s. 100.
↑ ^a ^b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M.P.M.& M. Kuziemko P. Mielczarek & M.P.M.& M., Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2021-10-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-31] .
↑ R. Schodde & L. Christidis. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. „Zootaxa”. 3786 (5), s. 503, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3786.5.1. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-31] (ang.).

Bibliografia edytuj

G.M. Mathews: A working list of Australian birds including the Australian quadrant and New Zealand. Sydney: Author, 1946, s. 1–184. (ang.).

[3] Typ nomenklatoryczny: Gerygone Gould, 1841.

[6] Typ nomenklatoryczny: Aphelocephala Oberholser, 1899.

[8] Typ nomenklatoryczny: Sericornis Gould, 1838.

[bon-1] Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (2), s. 113, 1854. (fr.).

[sun-2] C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 6. (szw. • łac.).

[mat20-4] G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 8. London: H.F. & G. Witherby, 1919–1920, s. 133. (ang.).

[raou-5] Checklist Committee, Royal Australasian Ornithologist’s Union: Official checklist of the birds of Australia compiled by the Checklist Committee, Royal Australasian Ornithologists Union; with appendix, scientific names--notes and pronunciation. Wyd. 2. Melbourne: Vic, H.J. Green, Govt. Printer, 1926, s. 75. (ang.).

[CITEREFMathews1946[https://books.google.pl/books?redir_esc=y&hl=pl&id=T0_zAAAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Aphelocephala_97]-7] Mathews 1946 ↓, s. 97.

[CITEREFMathews1946[https://books.google.pl/books?redir_esc=y&hl=pl&id=T0_zAAAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Sericornis_100]-9] Mathews 1946 ↓, s. 100.

[mk-10] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M.P.M.& M. Kuziemko P. Mielczarek & M.P.M.& M., Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2021-10-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-31] .

[zootaxa3786-11] R. Schodde & L. Christidis. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. „Zootaxa”. 3786 (5), s. 503, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3786.5.1. (ang.).

[ioc-12] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-31] (ang.).

[7]

[8]

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[b]

[5]

[c]

[6]

[9]