C/1729 P1
C/1729 P1, Kometa Sarabata – kometa najprawdopodobniej jednopojawieniowa, którą można było obserwować gołym okiem w 1729 roku.
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1 sierpnia 1729 |
| Elementy orbity | |
| Mimośród |
1,0 |
| Peryhelium |
4,05054 au |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
77,095° |
| Długość węzła wstępującego |
314,393° |
| Argument peryhelium |
10,403° |
| Moment przejścia przez peryhelium |
16 czerwca 1729 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica |
ok. 100 km |
Odkrycie i obserwacje komety edytuj
Kometa została zaobserwowana po raz pierwszy wczesnym rankiem 1 sierpnia 1729 roku przez francuskiego matematyka i naukowca Nicolasa Sarrabata, który dokonał tego odkrycia w mieście Nîmes. Kometa ta osiągnęła maksymalną jasność widomą 3–4m.
Choć peryhelium C/1729 P1 znajdowało się bardzo daleko od Słońca, to kometa ta osiągnęła stosunkowo dużą jasność, co pozwala wysnuć przypuszczenie, że jej jasność absolutna wynosiła ok. -3m. Rozmiary jądra musiały być także bardzo duże jak na kometę (ok. 100 km).
Orbita komety edytuj
C/1729 P1 porusza się po orbicie w kształcie zbliżonym do paraboli o mimośrodzie 1,0. Jej peryhelium znalazło się w odległości aż 4,05 j.a. od Słońca. Nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 77,1˚. Kometa ta nie powróci najprawdopodobniej już nigdy w okolice Słońca.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- C/1729 P1 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- C/1729 P1 w bazie Minor Planet Center (ang.)
- Kronk, G. W. Cometography: A Catalog of Comets, Cambridge University Press, 1999, s.394
- Sagan, C. i Druyan, A. Comet, Ballantine, 1997
Linki zewnętrzne edytuj
- Diagram orbity C/1729 P1 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)