Calosoma fulgens
Calosoma (Castrida) fulgens – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Carabinae i plemienia Carabini.
| Calosoma fulgens | |||
| Chaudoir, 1869 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Calosoma (Castrida) fulgens | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia edytuj
Gatunek ten został opisany przez Maximiliena Chaudoira w 1869[1][2][3]. Holotypem jest samiec[1] odłowiony w Paragwaju, zdeponowany w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu[1][2]. W 1921 roku R. F. Campos potraktował ten gatunek jako odmianę Calosoma alternans[4]. W 1927 Stephan von Breuning umieścił C. fulgens w podrodzaju Callistriga[5], a w 1932 Georges Vacher de Lapouge sklasyfikował go jako podgatunek Caminara lateralis[6]. René Jeannel w 1940 potraktował go jako osobny gatunek i włączył do rodzaju i podrodzaju Castrida s. str.[7]. W podrodzaju Castrida umieszczony został w 1963 roku przez Tatianę Gidaspow[8][2].
Opis edytuj
Chrząszcze osiągają od 24[1] lub 25[2] do 28[1] lub 30 mm długości ciała[2]. Ciało wąskie, ciemne, metalicznie zielone z jasnomiedzianym dyskiem pokryw, odnóżami, narządami gębowymi, czułkami i większością spodu ciemnosmolistymi, a metepisternum z metalicznym połyskiem. Głowa drobno punktowana na czole, a grubiej po bokach[1]. Przedplecze równomiernie zaokrąglone (silniej u samców), o tylnych kątach bardzo małych, prawie zatartych. Pokrywy wydłużone, o międzyrzędach bardzo słabo[2] lub umiarkowanie wypukłych[1]. Dołki na pokrywach niekontrastujące, obecne na międzyrzędach 3, 7 i 11. U samic pokrywy wyglądają na rozdęte[1]. Krętarz tylnych odnóży samców o silnie spiczastym wierzchołku[2], haczykowaty[1]. Przednie stopy samców o trzech członach nasadowych rozszerzonych i opatrzonych oszczecinionymi poduszeczkami pod spodem[1]. Samice mają krętarze tylne tępo zakończone[2], nie posiadają poduszeczek, a na VI sternicie mają zwielokrotnione szczecinki[1]. Edeagus samców o wierzchołku zdecydowanie wydłużonym i silnie podgiętym[2].
Biologia i ekologia edytuj
Gatunek uskrzydlony, przylatujący nocą do światła. Obserwowany podczas polowania na gąsienice sówkowatych[2].
Zasiedla łąki, prerie i sawanny, gdzie bytuje pośród roślinności zielnej[1][8]. Aktywne imagines spotykane są od stycznia i lutego do kwietnia i od sierpnia do października[2].
Rozprzestrzenienie edytuj
Gatunek neotropikalny, wykazany z Paragwaju, Urugwaju, Boliwii, Ekwadoru, Peru i Kolumbii[3]. Doniesienia z Chile i Brazylii wymagają potwierdzenia[2]. Możliwe jest jego występowanie we wschodniej Panamie i na półwyspie Azuero[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Terry L. Erwin. The Ground-Beetles of Central America (Carabidae), Part II: Notiophilini, Loricerini, and Carabini. „Smithsonian Contributions to Zoology”. 501, s. 18, 1991.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Sandro Bruschi: C. fulgens w Calosoma of the World. 2010. [dostęp 2024-03-16].
- ↑ a b A. Anichtchenko A. et al.: Calosoma fulgens w Carabidae of the World. 2007-2014. [dostęp 2024-03-16].
- ↑ R. F. Campos R. Estudios sobre Ia fauna entomologica del Ecuador. „Revista del Colegio nacional Vicente Rocafuerte”. 6, s. 24-100, 1921. Guayaquil.
- ↑ Stephan von Breuning. Monographie der Gattung Calosoma Web. (Carab.).. „Koleopterologische Rundschau”. 13, s. 129-232, 1927.
- ↑ G. Vacher de Lapouge. Coleoptera Adephaga Fam. Carabidae Subfam. Carabinae. „Genera Insectorum Fascicule 192”, 1929 – 1932. Bruksela: Desmet-Verteneuil.
- ↑ R. Jeannel. Les Calosomes. „Memoires du Musée National d’Histoire Naturelle, Éditions du Musée, Paris”, 1940.
- ↑ a b T. Gidaspow. The genus Calosoma in Central America, the Antilles and South America (Coleoptera, Carabidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 124 (7), s. 275-313, 1963.