Capuleti i Montecchi

opera Vincenzo Belliniego

Capuleti i Montecchi (wł. I Capuleti e i Montecchi) – opera seria Vincenza Belliniego z librettem Felice Romaniego opartym na dramacie Williama Szekspira Romeo i Julia.

Capuleti i Montecchi
I Capuleti e i Montecchi
Ilustracja
Guiditta Grisi i Amalia Schutz w La Scali, w grudniu 1830
Rodzaj

opera seria

Muzyka

Vincenzo Bellini

Libretto

Felice Romani

Liczba aktów

2

Język oryginału

włoski

Źródło literackie

Dramat Williama Szekspira Romeo i Julia

Czas trwania

130 min

Data powstania

1830

Prapremiera

11 marca 1830, Wenecja, Teatr La Fenice

poprzednia
Zaira
następna
Lunatyczka

Osoby edytuj

  • Julia (Giulietta) – sopran
  • Romeomezzosopran (partia travesti)
  • Tybalt (Tebaldo), z rodu Capuletich – tenor
  • Capellio, z rodu Capuletich – bas
  • Lorenzo, franciszkanin, przyjaciel Romea – bas

Historia utworu edytuj

Bellini skomponował Capuletich i Montecchich[1] w pośpiechu, aby jak najszybciej zatrzeć złe wrażenie wywołane przez klapę Zairy. W szybkim wykonaniu zamówienia weneckiego Teatru La Fenice pomogło często w owych czasach spotykane wykorzystanie fragmentów wcześniejszych utworów kompozytora, przede wszystkim zapożyczonych z Zairy. W obsadzie prapremierowej gwiazdą była Giuditta Grisi śpiewająca partię Romea – jest to partia travesti (w przebraniu), przeznaczona dla mezzosopranu. Opera odniosła sukces i szybko wystawiono ją na kolejnych scenach, m.in. w mediolańskiej La Scali, w Bolonii, Dreźnie, Madrycie, Paryżu i Londynie. Jedną ze sławnych wykonawczyń partii Romea była Maria Malibran. W 1859 powstała wersja francuska, z librettem tłumaczonym przez Charlesa Nuittera, która miała premierę w Operze Paryskiej. Przygotowano ją specjalnie dla śpiewaczki Felicity von Vestvali, która wystąpiła jako Romeo[2]. Widownia zareagowała z entuzjazmem, a krytycy porównywali Vestvali do Marii Malibran, Wilhelmine Schröder-Devrient i Rachel Félix. Napoleon III był tak urzeczony jej występem, że darował jej w prezencie srebrną zbroję[3].Capuleti i Montecchi jest jedną z nielicznych oper Belliniego, które utrzymały się na stałe w repertuarze teatrów operowych'[4].

Przypisy edytuj

  1. W sprawach tytułu opery i imion jej bohaterów panuje spore zamieszanie spowodowane m.in. wielokrotnym tłumaczeniem na różne języki. Bohaterami dramatu Shakespeare'a są Juliet Capulet i Romeo Montague. Nazwiska te pochodzą od włoskich: Capulet (l.mn.: Capuleti, nie: Capuletti) i Montecchi. W spolszczeniach pojawiają się formy Kapulet i Monteki. Julia jest we włoskich adaptacjach Giulią albo Giuliettą. Angielski Tybalt nazywa się po włosku Tebaldo, a po polsku bywa nazywany Tybaltem, Tybaldem lub Tebaldem. Szekspirowski Laurence jest włoskim Lorenzo, po polsku nazywanym czasem Wawrzyńcem.
  2. Vestvali Felicita von.
  3. Vestvali the Magnificent.
  4. Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. Kraków: PWM, 2008. ISBN 978-83-224-0901-5.

Bibliografia edytuj

  • Lesław Czapliński: Romeo i Julia Włochom przywróceni. Kraków 1999, Program Opery i Operetki w Krakowie