Cariama

	Cariama
	Brisson, 1760
	Okres istnienia: 16,5 mln lat temu–dziś PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	; Przedstawiciel rodzaju – kariama czerwononoga (C. cristata)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	kariamy
Rodzina	kariamy
Rodzaj	Cariama
	Typ nomenklatoryczny
	Palamedea cristata Linnaeus, 1766
Synonimy
	Microdactylus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1809; Dicholophus Illiger, 1811; Lophorhynchus Vieillot, 1816; Sariama Lesson, 1842;
	Microdactylus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1809; Dicholophus Illiger, 1811; Lophorhynchus Vieillot, 1816; Sariama Lesson, 1842;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cariama – rodzaj ptaków z rodziny kariam (Cariamidae).

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek występujący w Ameryce Południowej^[8].

Morfologia edytuj

Długość ciała 75–90 cm; masa ciała około 1,5 kg (dotyczy gatunku występującego współcześnie)^[8].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

Cariama, Sariama: port. nazwa Çariama dla kariamy czerwononogiej, od tupi. nazwy Sariêma „czubaty (ptak)”^[9].
Microdactylus: gr. μικρος mikros „mały”; δακτυλος daktulos „palec u nogi”^[9]. Gatunek typowy: Microdactylus marcgravii É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1809 (= Palamedea cristata Linnaeus, 1766).
Dicholophus: gr. διχο- dikho- „podwójny”, od διχα dikha „we dwoje”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; λοφος lophos „czub”^[9]. Gatunek typowy: Palamedea cristata Linnaeus, 1766.
Lophorhynchus: gr. λοφος lophos „czub, grzebień”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”^[9]. Gatunek typowy: Palamedea cristata Linnaeus, 1766.

Podział systematyczny edytuj

Rodzaj Cariama należy do grupy kariam – ptaków klasyfikowanych dawniej w rzędzie żurawiowych (Gruiformes). Badania genetyczne i filogenetyczne wykazały jednak, że nie są one zbyt blisko spokrewnione z żurawiami i stanowią grupę siostrzaną kladu (Falconiformes + (Psittaciformes + Passeriformes))^[10]. Do rodzaju należy jeden współcześnie występujący gatunek^[11]:

Cariama cristata (Linnaeus, 1766) – kariama czerwononoga

oraz jeden wymarły, żyjący w miocenie, około 16,5 mln lat temu^[12]:

Cariama santacrucensis Noriega, Vizcaíno & Bargo, 2009

Przypisy edytuj

↑ Cariama, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 48. (fr. • łac.).
↑ M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 516. (fr. • łac.).
↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire. Description Du Cariama de Marcgrawe, microdactylus Marcgravii. „Annales du Muséum national d’histoire naturelle”. 13, s. 370, 1809. Paris. (fr.).
↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 253. (łac.).
↑ L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 59. (fr.).
↑ R.-P. Lesson. Index Ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 9, s. 1036, 1842. (fr.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Seriemas (Cariamidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.cariam1.01. [dostęp 2020-10-15]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ Shannon J. Hackett i inni. A phylogenomic study of birds reveals their evolutionary history. „Science”. 320 (5884), s. 1763–1768, 2008. DOI: 10.1126/science.1157704. (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cariamidae Bonaparte, 1850 - kariamy - Seriemas (wersja: 2015-09-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-15].
↑ Jorge I. Noriega, Sergio F. Vizcaíno, M. Susana Bargo. First Record and a New Species of Seriema (Aves: Ralliformes: Cariamidae) from Santacrucian (Early-Middle Miocene) Beds of Patagonia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 29 (2), s. 620–626, 2009. DOI: 10.1671/039.029.0216. (ang.).

[itis-1] Cariama, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Brissona-2] M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 48. (fr. • łac.).

[Brissonb-3] M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 516. (fr. • łac.).

[Geoffroy-4] É. Geoffroy Saint-Hilaire. Description Du Cariama de Marcgrawe, microdactylus Marcgravii. „Annales du Muséum national d’histoire naturelle”. 13, s. 370, 1809. Paris. (fr.).

[Illiger-5] J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 253. (łac.).

[Vieillot-6] L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 59. (fr.).

[Lesson-7] R.-P. Lesson. Index Ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 9, s. 1036, 1842. (fr.).

[Winkler&inni-8] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Seriemas (Cariamidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.cariam1.01. [dostęp 2020-10-15]. (ang.).

[Jobling-9] Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Hackett-10] Shannon J. Hackett i inni. A phylogenomic study of birds reveals their evolutionary history. „Science”. 320 (5884), s. 1763–1768, 2008. DOI: 10.1126/science.1157704. (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-11] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Cariamidae Bonaparte, 1850 - kariamy - Seriemas (wersja: 2015-09-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-15].

[Noriega&inni-12] Jorge I. Noriega, Sergio F. Vizcaíno, M. Susana Bargo. First Record and a New Species of Seriema (Aves: Ralliformes: Cariamidae) from Santacrucian (Early-Middle Miocene) Beds of Patagonia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 29 (2), s. 620–626, 2009. DOI: 10.1671/039.029.0216. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]