Carl Bechstein
Carl Bechstein (ur. 1 czerwca 1826 w Gocie, zm. 6 marca 1900 w Berlinie) – niemiecki przedsiębiorca, założyciel fabryki fortepianów i pianin.
Wiedza, którą zdobył u francuskich i angielskich budowniczych fortepianów spowodowała, iż w 1853 w Berlinie Carl Bechstein rozpoczął produkcję instrumentów. Pierwszym zwolennikiem fortepianów Bechsteina był Hans von Bülow, który spotkał się z berlińskim instrumentem w 1857. Na międzynarodowej wystawie w Londynie Bechstein zdobył złoty medal. W latach 1870–1890 wzrósł eksport do Anglii i Rosji, produkcja sięgała wówczas 500 instrumentów rocznie. W 1880 powstała filia fabryki również w Berlinie, Carl Bechstein kupił willę niedaleko jeziora Dämritz, w której spotykali się miejscowi kompozytorzy i pianiści. W 1885 firma otworzyła biuro w Londynie i wybudowała złocony fortepian Królowej Wiktorii; eksportowała także instrumenty do innych krajów Imperium Brytyjskiego. Otworzyła również biuro w Petersburgu. Dzięki finansowemu wsparciu firmy, w 1892 wybudowano salę koncertową w Berlinie, w której po raz pierwszy zainaugurowano trzydniowy festiwal muzyczny. W 1897 powstała kolejna filia fabryki w Berlinie. W 1900 Carl Bechstein umarł, a jego synowie Edwin, Carl i Johannes przejmują kierownictwo w firmie. Kolejne lata działania to ciągły i dynamiczny rozwój wytwórni. W 1901 rozbudowano sieć filii; w 1903 produkcja wzrosła do 4500 instrumentów rocznie.
Rok 1919 to czas w którym fabryka produkuje 5000 fortepianów, lecz to także rok, w którym przez powojenną inflację, fortepiany sprzedawane są po 25 tysięcy marek, a najmniejsze fortepiany za 30 tysięcy. W 1923 Bechstein stał się firmą z kapitałem akcyjnym, rozwój eksportu został zahamowany przez wysokie cła. Rynek amerykański pozostał poza zasięgiem firmy, mimo że popyt na fortepiany Bechsteina był bardzo duży. Transatlantyckie statki pasażerskie i sterowce wyposażane były w złocone instrumenty firmy C. Bechstein, lecz brakowało klientów będących w stanie pozwolić sobie na fortepian tego producenta. Wraz z firmą Siemens i laureatem nagrody Nobla Waltherem Nemstem w 1930 r. Bechstein stworzył pierwsze na świecie pianino elektroniczne. Od 1932 datuje się osłabienie produkcji i znaczny spadek cen. Powodem takiej sytuacji były także sprzeczki między braćmi Bechstein, które osłabiły firmę. Dodatkowo liczebność klientów spadła przez emigrację Żydów, spowodowaną prześladowaniami nazistowskimi, a niechęć do Niemców na arenie międzynarodowej osłabiła międzynarodową aktywność niemieckiej gospodarki.
Podczas II wojny światowej bombardowania brytyjskie i amerykańskie zniszczyły zakłady produkcyjne. Jako że zakłady Bechsteina leżały w strefie wpływów amerykańskich, administracja Stanów Zjednoczonych skonfiskowała własność firmy.
W 1953 Filharmonia berlińska świętowała stulecie firmy C. Bechstein, w 1954 r. otwarto zakłady produkcyjne w południowych Niemczech. W latach 60. XX wieku spadek populacji Berlina związany z wybudowaniem Muru Berlińskiego wpłynął negatywnie na firmę, powodując spadek produkcji do 1000 instrumentów rocznie. Amerykańskie władze wojskowe w Berlinie faworyzowały produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych. W 1963 Baldwin Company (USA) przejął akcje Bechsteina. Rok 1986 to okres, w którym rynek fortepianów w Europie nasycił się, Baldwin sprzedał udziały w firmie Bechstein niemieckiemu twórcy fortepianów i przedsiębiorcy Karlowi Schulze. Nowy prezes firmy opracował jasną strategię rozwoju – otworzył m.in. nowe zakłady produkcyjne. W 1992 firma otworzyła jedną z najbardziej przyszłościowych fabryk fortepianów i pianin. Cztery lata później C. Bechstein wszedł na giełdę papierów wartościowych; firma otworzyła pierwsze Centrum Bechsteina w Berlinie w 1999. Do 2006 zostało otwartych osiem ekskluzywnych sal do prezentacji rosnącej liczby modeli produkowanych przez Bechsteina. W chwili obecnej planuje się otwarcie filii w Moskwie. W 2006u C. Bechstein zakupił 49% akcji czeskiej fabryki Bohemia Piano. Natomiast rok później po podpisaniu kolejnej umowy nastąpiło przejęcie całościowego pakietu udziałów. W wyniku przekształceń własnościowych fabryka zmieniła dotychczasową nazwę z Bohemia Piano na C. Bechstein Europe. Zakład został poddany restrukturyzacji i rozbudowie. Wprowadzono najnowocześniejsze systemy produkcji i kontroli jakości.
Kolejnym etapem było przeniesienie z Niemiec do Czech produkcji pianin i fortepianów z logo W. Hoffmann. Obecnie koncern C. Bechstein jest największym europejskim producentem pianin i fortepianów. W Niemczech produkowane są instrumenty serii C. Bechstein, Bechstein i Zimmermann, natomiast w Czechach serie W. Hoffmann i Bohemia. W przeciwieństwie do innych producentów C. Bechstein został wierny tradycji i produkuje instrumenty wyłącznie w Europie z najwyższej jakości europejskich materiałów.
Numery seryjne produkcji edytuj
- 1859 r. – 176
- 1860 r. – 300
- 1861 r. – 476
- 1862 r. – 710
- 1863 r. – 1002
- 1864 r. – 1305
- 1865 r. – 1595
- 1866 r. – 1869
- 1867 r. – 2369
- 1868 r. – 3154
- 1869 r. – 3673
- 1870 r. – 4196
- 1871 r. – 4855
- 1872 r. – 5756
- 1873 r. – 6580
- 1874 r. – 7328
- 1875 r. – 8070
- 1876 r. – 8924
- 1877 r. – 9596
- 1878 r. – 10213
- 1879 r. – 10933
- 1880 r. – 11676
- 1881 r. – 12558
- 1882 r. – 13596
- 1883 r. – 14715
- 1884 r. – 15705
- 1885 r. – 16704
- 1886 r. – 17629
- 1887 r. – 19058
- 1888 r. – 20640
- 1889 r. – 22628
- 1890 r. – 24958
- 1891 r. – 27456
- 1892 r. – 30198
- 1893 r. – 32735
- 1894 r. – 35111
- 1895 r. – 37785
- 1896 r. – 40448
- 1897 r. – 43352
- 1898 r. – 46879
- 1899 r. – 50490
- 1900 r. – 54181
- 1901 r. – 57871
- 1902 r. – 61615
- 1903 r. – 65809
- 1904 r. – 69829
- 1905 r. – 78185
- 1907 r. – 82390
- 1908 r. – 86114
- 1909 r. – 90138
- 1910 r. – 94753
- 1911 r. – 99469
- 1912 r. – 103786
- 1913 r. – 108112
- 1914 r. – 110016
- 1915 r. – 110898
- 1916 r. – 112067
- 1917 r. – 113123
- 1918 r. – 113773
- 1919 r. – 114822
- 1920 r. – 115783
- 1921 r. – 117126
- 1922 r. – 119211
- 1923 r. – 121322
- 1924 r. – 123320
- 1925 r. – 126160
- 1926 r. – 128572
- 1927 r. – 131473
- 1928 r. – 133743
- 1929 r. – 136067
- 1930 r. – 137446
- 1932 r. – 138345
- 1933 r. – 138989
- 1935 r. – 139999
- 1936 r. – 140714
- 1937 r. – 141600
- 1938 r. – 142417
- 1939 r. – 143270
- 1940 r. – 143890
- 1941 r. – 144360
- 1942 r. – 144740
- 1943 r. – 145000
- 1944 r. – 145220
- 1945 r. – 146235
- 1950 r. – 147000
- 1951 r. – 147133
- 1952 r. – 147300
- 1953 r. – 147600
- 1954 r. – 148000
- 1955 r. – 148400
