Catharine MacKinnon

Amerykańska feministka prawniczka

Catharine Alice MacKinnon (ur. 7 października 1946 w Minneapolis) – amerykańska radykalna feministka, prawniczka, profesor na Uniwersytecie Michigan. Wykładała m.in. na Uniwersytecie Yale i Uniwersytecie Harvarda. W latach 2008-2012 współpracowała z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze jako specjalny doradca ds. płci[1].

Catharine MacKinnon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 października 1946
Minneapolis

Zawód, zajęcie

feministka, filozofka, wykładowczyni

Pracodawca

Uniwersytet Michigan

Poglądy edytuj

Molestowanie seksualne edytuj

Catharine MacKinnon sformułowała pogląd głoszący, że napastowanie seksualne jest formą dyskryminacji ze względu na płeć. Argumenty na rzecz tej tezy przedstawiła w pracy Sexual Harassment of Working Women: A Case of Sex Discrimination (1978)[2]. Argumentację MacKinnon podzielił Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w 1986 roku, gdy rozpatrywał pierwszą sprawę z zakresu molestowania seksualnego[2]. Była to sprawa Meritor Savings Bank v. Vinson. Kasjerka banku pozwała przełożonego, zarzucając mu, że zmuszał ją do uprawiania seksu w pracy. Sąd Najwyższy uznał, że tego rodzaju praktyki stanowią dyskryminacje i są niezgodne z prawem[3]. Argumentacja MacKinnon była nowatorska. Sądy w USA przed 1986 nie dopatrywały się w molestowaniu seksualnym dyskryminacji. Zakładano bowiem, że zmuszanie kogoś do seksu może dotyczyć każdej płci, nie tylko kobiet[3]. Argumentacja MacKinnon opierała się na założeniu, że molestowanie seksualne wynika z nierównego statusu kobiet i mężczyzn i umacnia tą nierówność[3].

Pornografia edytuj

MacKinnon wspólnie z Andrea Dworkin sformułowały feministyczną krytykę pornografii. W odróżnieniu od konserwatywnych krytyków pornografii MacKinnon nie definiuje pornografii jako wszelkich materiałów seksualnych, które mają budzić podniecenie. MacKinnon odróżnia pornografie i erotykę[4]. Materiały erotyczne opierają się na założeniu równości kobiet i mężczyzn. Pornografia natomiast przedstawia kobiety jako osoby podporządkowane mężczyźnie, zdominowane, spełniające zachcianki seksualne mężczyzny[4]. Zdaniem MacKinnon samo przedstawienie nagości lub stosunku seksualnego nie jest złe, jej krytykę budzą te materiały, które wzmacniają przekonanie o nierówności płci[4].

W 1983 roku Dworkin i MacKinnon przygotowały projekt rozporządzania dla rady miasta Minneapolis dotyczący pornografii. Rozporządzenie nie delegalizowało produkcji pornografii, ale dawało prawo kobietom, by pozywać firmy produkujące materiały pornograficzne i domagać się rekompensaty finansowej za szkody, których doznały na skutek materiałów pornograficznych[4]. Projekt wzbudził kontrowersje, również wśród feministek (zob. feminizm proseksualny)[4]. Zdaniem MacKinon i Dworkin szkody, które wyrządza pornografia wynikają z dehumanizacji kobiety, z przedstawienia jej jako obiektu seksualnego, który jest upokarzany i kontrolowany przez mężczyznę[4].

Według MacKinnon pornografia narusza prawa obywatelskie kobiet, znieważa je i przedstawia je w negatywnym świetle. W ten sposób przyczynia się do nierównego traktowania kobiet i mężczyzn w społeczeństwie[4].

Książki edytuj

  • Sex Equality (2001)
  • Are Women Human? (2006)
  • Women's Lives, Men's Laws (2005)
  • Only Words (1993)
  • Toward a Feminist Theory of the State (1989)
  • Feminism Unmodified (1987)
  • Sexual Harassment of Working Women (1979)

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj