Cedric Fauntleroy

Amerykański lotnik, pułkownik pilot Wojska Polskiego

Cedric Errol Fauntleroy lub Cedric Errol Faunt Le Roy (ur. 22 listopada 1891 na plantacji blisko Natchez, Missisipi, zm. 27 listopada 1963)[1][2]amerykański lotnik wojskowy, podpułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Cedric Fauntleroy
Ilustracja
ppłk Cedric Fauntleroy
podpułkownik pilot podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1890
okolice Natchez

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1963
USA

Przebieg służby
Lata służby

sierpień 191910 maja 1921 (w Wojsku Polskim)

Siły zbrojne

Legia Cudzoziemska
Wojsko Polskie

Formacja

United States Army Air Service
Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

Amerykański Korpus Ekspedycyjny

Stanowiska

dowódca 7 eskadry myśliwskiej,
dowódca III Dywizjonu Lotniczego

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)

Życiorys edytuj

Opuścił dom rodzinny w wieku 14 lat, prowadząc żywot podróżnika. Służył w Legii Cudzoziemskiej, a następnie w Amerykańskim Korpusie Ekspedycyjnym (AEF) jako oblatywacz samolotów[2].

 
Pierwsi ochotnicy amerykańscy: Fauntleroy, Cooper, Corsi, Crawford, Shrewsbury, Clark, Rorison, Noble
 
Cedric Fauntleroy (na pierwszym planie) wśród oficerów odznaczanych orderem Virtuti Militari przez marsz. Józefa Piłsudskiego

Po I wojnie światowej przyjechał do Polski. Od 1 sierpnia 1919 był współorganizatorem i dowódcą 7 eskadry myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki – jednostki składającej się z amerykańskich pilotów ochotników. Następnie mianowany dowódcą III dywizjonu lotniczego. 1 marca 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer kontraktowy w stopniu majora[3]. Z dniem 30 września 1920 roku został zwolniony z dotychczasowego kontraktu i „w uznaniu jego wybitnych zasług bojowych” został z dniem 1 października 1920 roku przyjęty na kontrakt w stopniu podpułkownika. Znajdował się wówczas w dyspozycji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[4]. Podczas służby w lotnictwie polskim wykonał 80 lotów bojowych[2].

10 maja 1921 roku, na własną prośbę, zwolniony został ze służby w Wojsku Polskim.

Po powrocie do USA współpracował na rzecz Polski z Ignacym Paderewskim i środowiskami polonijnymi. Należał między innymi do założycieli Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku.

Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 42 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego[5].

Cedric Fauntleroy spoczywa na cmentarzu Kościoła Prezbiterialnego w Pine Ridge, Mississippi, USA[6][7].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Cedric Errol Faunt le Roy. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2021-10-26].
  2. a b c Sebastian Nowosad: Faunt Le Roy (Fauntleroy*) Cedric Errol ppłk pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 2021-10-26].
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920, s. 719.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920 roku, s. 1441.
  5. Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2021-10-26].
  6. l, Pomnik na grób Dowódcy Eskadry Kościuszkowskiej 1920 Cedrica E. Fauntleroy'a w USA / Monument to the grave of Cedric E. Fauntleroy's 1920 Commander of the Kościuszko Squadron | zrzutka.pl [online], zrzutka.pl [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  7. Cmentarz przy Pine Ridge Presbyterian Church w Natchez w Mississippi. [online], Kluby Gazety Polskiej, 23 października 2021 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  8. Kolekcja ↓, s. 1.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 kwietnia 1921, s. 654.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 1002.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921, s. 452.

Bibliografia edytuj