Celownik ramieniowy
Celownik ramieniowy – mechaniczny celownik strzelecki, w którym szczerbinka (lub przeziernik) umieszczone są na końcu unoszonego na zawiasie ramienia, a podstawa celownika posiada wysokie ścianki boczne wyposażone w serię wyżłobień (zębów)[1].
Nastawę reguluje się zatrzaskiem znajdującym się na ramieniu celownika, poprzez przestawienie go na odpowiednią parę wyżłobień na ściankach podstawy. Powoduje to podniesienie lub obniżenie ramienia ze szczerbinką/przeziernikem względem osi lufy. Najczęściej wyżłobienia mają postać zębów na wewnętrznej stronie ścianek, natomiast na ich zewnętrznej stronie znajdują się opisane nastawy. Celowniki ramieniowe stosowane były na przełomie XIX i XX wieku w karabinach, po czym zostały wyparte przez inne typy celowników mechanicznych[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 1 ↓, s. 219.
Bibliografia edytuj
- Mała Encyklopedia Wojskowa (A-J). T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.