Ceremonials

Ceremonials
	Wykonawca albumu studyjnego
	Florence and the Machine
Wydany	28 października 2011
Nagrywany	2010-2011 w Abbey Road Studios
Gatunek	indie pop, indie rock, baroque pop, art rock, soul
Długość	55:58
Wydawnictwo	Island Records
Producent	Paul Epworth
	Oceny
	AllMusic ; NME ; Pitchfork Media ; Rolling Stone ; Slant Magazine ; Spin ; The Daily Telegraph ; The Guardian ; The Independent ;
	Album po albumie
	Single z albumu Ceremonials
	„What the Water Gave Me”; Wydany: 23 sierpnia 2011; „Shake It Out”; Wydany: 14 września 2011; „No Light, No Light”; Wydany: 16 stycznia 2012; „Never Let Me Go”; Wydany: 2 kwietnia 2012; „Spectrum”; Wydany: 5 lipca 2012; „Breaking Down”; Wydany: 14 października 2012; „Lover To Lover”; Wydany: 19 listopada 2012;

Ceremonials – drugi album londyńskiej grupy indiepopowej Florence and the Machine. Wydawnictwo ukazało się 28 października 2011 roku nakładem wytwórni muzycznej Island Records. Płyta zadebiutowała na 1. miejscu listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii^[10].

Rozwój edytuj

Magazyn NME potwierdził, że po nagraniu utworu „Heavy in Your Arms” na potrzeby soundtracku do The Twilight Saga: Eclipse, piosenkarka Florence Welch weszła do studia na dwa tygodnie, aby nagrywać z producentem Paulem Epworthem, z którym pracowała podczas nagrywania debiutanckiej płyty Lungs w 2009 roku. Powiedziała, że dwa nagrania, które zostały nagrane były inspirowane przez naukę, ponieważ „wiele jej rodziny to lekarze i próbuje stać się lekarzem, więc wiele jej rozmów kojarzy się z medycyną”^[11]. Utwór „Strangeness and Charm” (zawarty w wersji deluxe edition) został nagrany jako pierwszy na tę płytę, 2 maja 2010 roku w Olympia Theatre w Dublinie w Irlandii podczas trasy koncertowej zespołu^[12]. Welch zaśpiewała go na żywo po raz pierwszy w Hammersmith Apollo podczas kolejnego koncertu z jej trasy koncertowej. Piosenkarka opisuje piosenkę jako „dość nieustanne siedem minut” oraz „taneczną, ciężkie bębny, bas i buczenie”^[11]^[12].

17 lutego 2011 roku w wywiadzie dla strony internetowej Gibson Guitar, gitarzysta Rob Ackroyd powiedział: „Praca nad drugim albumem rozpoczęła się z Paulem Epworthem i nie ma mowy, żeby wydać go w przełomie kwietnia lub maja”^[13]. W czerwcu 2011, Epworth powiedział w wywiadzie dla BBC 6 Music, że album będzie prawdopodobnie gotowy „do końca lipca” i będzie „o wiele mniej indie, ale więcej ducha”^[14] Dodał również, że istnieje szesnaście piosenki do umieszczenia na albumie, ale nie wiadomo, czy wszystkie znajdą się na płycie^[14].

Podczas tournée w Ameryce Północnej, Florence and the Machine, 12 czerwca 2011 roku po raz pierwszy zaprezentowali singel „What the Water Gave Me” w Greek Theatre w Berkeley w Kalifornii^[15]. 23 sierpnia 2011 utwór ukazał się na iTunes jako singel z najnowszego albumu grupy, a na oficjalnym kanale VEVO w serwisie YouTube pojawił się teledysk^[16]^[17].

Tło i inspiracja edytuj

„To dziwna płyta. Z jednej strony jest bardzo energetyczna i bezpośrednia, z drugiej strony przypomina maszynę. W porównaniu do debiutu usłyszymy więcej wpływów soulu niż indie rocka”

– Producent Paul Epworth o nowym albumie^[18].

Recenzentka Guardiana napisała, że „nowa płyta jest bardziej 'amerykańska', z klimatami R&B spod znaku Franka Oceana oraz transowymi syntezatorami w kilku momentach. Poza tym jednak to stara Florence: demony, rumaki, modlitwy”^[19]. Welch powiedziała o piosence „No Light, No Light”, że chciała nią powiedzieć symboliczne „przepraszam”, a często, gdy chce coś powiedzieć konkretnej osobie, musi to zaśpiewać tysiącom. Tak radzi sobie z brakiem komunikacji w związkach^[19]. Piosenkę „Seven Devils” zainspirowała książka Chestera Himesa „If He Hollers Let Him Go”^[19]. „Shake It Out” zostało pisane na ogromnym kacu piosenkarki, a w pół godziny udało się jej wygnać z głowy wszystkie demony minionej nocy^[19]. „Never Let Me Go” opowiada o początku i o końcu; o intencjach i o tym, co z nich wychodzi, że być może produkt finalny wcale nie jest taki zły, jak nam się wydaje^[19]. „Only If for a Night” zainspirował niezwykły sen z udziałem nieżyjącej od wielu lat babci Florence Welch, w którym udziela jej praktycznych rad dotyczących kariery^[19]. Pierwszy singel z albumu „What The Water Gave Me”, Welch napisała inspirując się wizją Virginii Woolf, która z kamieniami w kieszeniach płaszcza idzie w kierunku rzeki, by dać się jej pochłonąć^[19].

Odbiór edytuj

Sukces komercyjny edytuj

Ceremonials zadebiutował jako numer jeden w UK Albums Chart, sprzedając około 38 tysięcy egzemplarzy w pierwszych dwóch dniach od premiery płyty, a 90 tys. egzemplarzy w pierwszym tygodniu^[20]^[21]. Album zadebiutował również na pierwszym miejscu w Australii, Irlandii i Nowej Zelandii i zdobył status złotej płyty w Australian Recording Industry Association (ARIA) w pierwszym tygodniu sprzedaży^[22]^[23]^[24]. W Stanach Zjednoczonych album znalazł się na szóstej pozycji w notowaniu Billboard 200, sprzedając się łącznie w ilości 105 tys. egzemplarzy^[25]. 18 października 2011 British Phonographic Industry (BPI) poinformował, że album zdobył status złotej płyty, czyli sprzedało się 100 tys. kopii^[26].

Single edytuj

„Wiedziałam jak wiele ludzi czeka na tę płytę. Usiłowałam nagrać materiał, który sama chciałabym usłyszeć, dramatyczne, potężne, a jednocześnie nieco przerażające brzmienie. Chciałam, żeby efekt był powalający”

– Florence Welch o albumie^[27].

„What the Water Gave Me” został wydany 23 sierpnia jako pierwszy singel z albumu Ceremonials. Piosenka osiągnęła umiarkowany sukces na listach przebojów, debiutując w UK Singles Chart na 24. miejscu^[28].
„Shake It Out” to drugi singel, wydany 14 września 2011 roku^[29]. 6 listopada grupa zaśpiewała tę piosenkę w ósmym sezonie programu The X Factor w Wielkiej Brytanii^[30].

Lista utworów edytuj

Nr

Tytuł utworu

Tekst

Muzyka

Długość

1.

„Only If for a Night”

Florence Welch, Paul Epworth

Epworth