Cerkiew świętej Paraskiewy w Nesebyrze
Cerkiew świętej Paraskiewy – cerkiew w Nesebyrze. Została zbudowana w XIII wieku z cegły i kamienia jako jednonawowa bazylika z charakterystycznym narteksem oraz absydą. Część dachowa nie zachowała się.
| muzeum (dawniej cerkiew parafialna) | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
14 października | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Bułgarii  | |||||||||
 42°39′34,70″N 27°44′08,36″E/42,659639 27,735656
| |||||||||
Cerkiew wzniesiono w XIII–XIV wieku lub w X wieku[1] jako świątynię jednonawową o wymiarach 15 na 6 metrów, z narteksem[2] i gankiem[3]. Pięciokątna apsyda została zorientowana na wschód. Budowlę wzniesiono z ułożonych na przemian ociosanych kamieni i cegieł. Północną i południową fasady ozdobiono ornamentami kamienno-ceglanymi w postaci ślepych okien, których obramowania były bogato zdobione takimi motywami jak ryby, słońce, zygzaki i szachownice. Ponad nimi zastosowano inny element dekoracyjny w postaci okrągłych, glazurowanych płytek o kształcie spodków[2]. Górne partie ścian nie są natomiast zdobione[4]. Świątynie nakryto dwuspadowym dachem, uformowanym na kształt krzyża, na przecięciu ramion którego znajdowała się kopuła. Pierwotnie nad narteksem znajdowała się dzwonnica, o czym świadczą kamienne schody we wnętrzu budowli, pomiędzy naosem i narteksem[2].
Współcześnie budynek pełni funkcje muzealne, we wnętrzu zaaranżowano ekspozycję poświęconą zachowanym muralom z Nesebyru[2].
Przypisy edytuj
- ↑ BUŁGARIA. Nesebyr - starożytna perełka Morza Czarnego część 2.. [dostęp 2019-06-13]. (pol.).
- ↑ a b c d Museum Ancient Nessebar [online], www.ancient-nessebar.com [dostęp 2019-06-08].
- ↑ Nesebyr. Od cerkwi do cerkwi – Otwarty Przewodnik Krajoznawczy | Strona 2. [online] [dostęp 2019-06-09] (pol.).
- ↑ Paweł, Nesebyr (Nesebar) – perła wschodnich Bałkanów [online], adventum, 12 lipca 2018 [dostęp 2019-06-09] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Рашенов, Александър. Месемврийски църкви. София, 1932 г., с.26–35, 103; bg
- Димова, Виолета. Църквите в България през XIII-XIV век. София, 2008 г., с.280–282; bg