Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku – dawna filialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1830 we wsi Żłobek.

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żłobku
obecnie kościół
Matki Bożej Nieustającej Pomocy
A-119 z dnia 6.03.1969[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Żłobek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej Górnej

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy (obecnie);
Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (poprzednio)

Położenie na mapie gminy Czarna
Mapa konturowa gminy Czarna, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żłobek, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Żłobek, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żłobek, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Żłobek, cerkiew”
Ziemia49°20′44,7″N 22°40′52,8″E/49,345750 22,681333

Od 1977 cerkiew pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej. Obiekt włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia edytuj

Cerkiew w Żłobku powstała w 1830 w miejscu, stojącej niegdyś 300 m na wschód od obecnej, poprzedniej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1782. Po roku 1951 opuszczona. W okresie tym zniknęło z niej ruchome wyposażenie. Do roku 1976 wykorzystywana jako magazyn szyszek. W roku 1977 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W trakcie prac adaptacyjnych usunięto ramę ikonostasu, a oryginalny, zdewastowany ołtarz zastąpiono ołtarzem przeniesionym z cerkwi w Lutowiskach. Po zakończeniu prac w roku 1979 służy jako kościół.

Architektura i wyposażenie edytuj

Cerkiew w Żłobku jest świątynią orientowaną, dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została z funduszy państwowych przez Austriaków. Efektem tego jest mocno uproszczona, latynizująca architektura cerkwi. Prezbiterium i szersza od niego nawa wybudowane na planie prostokąta. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Od zachodu mały przedsionek o konstrukcji słupowej. Nad nawą, prezbiterium i przedsionkiem dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. Wszystkie kryte gontem.

W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia. Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie ma w swoich zbiorach XIX-wieczne chorągwie procesyjne, lichtarze oraz ikonę Matki Boskiej z tutejszej cerkwi.

Wokół cerkwi edytuj

Na północny zachód od cerkwi stała drewniana dzwonnica parawanowa kryta gontowym daszkiem. Aktualnie nie istnieje. Obecnie przy cerkwi stoi nowa drewniana dzwonnica.

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 1 [dostęp 2015-09-17].

Bibliografia edytuj