Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Kondopodze

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożejprawosławna cerkiew w Kondopodze (Karelia), wzniesiona w XVIII w. i zniszczona przez pożar w 2018 r.[2]

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej
Церковь Успения Пресвятой Богородицы
(Успенская церковь)
1010013000[1] z dnia 30.08.1960
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Republika

 Karelia

Miejscowość

Kondopoga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Zaśnięcia Matki Bożej

Wezwanie

Zaśnięcia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

15/28 sierpnia

Położenie na mapie Karelii
Mapa konturowa Karelii, na dole znajduje się punkt z opisem „Kondopoga, cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kondopoga, cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej”
Ziemia62°10′32,4″N 34°17′11,3″E/62,175667 34,286472
Ikonostas
Pogorzelisko po cerkwi, sierpień 2018

Cerkiew w Kondopodze powstała na miejscu starszej drewnianej świątyni pod tym samym wezwaniem w latach 70. XVIII w.[3] (według innego źródła dokładnie w 1774)[4]. Znajdowała się na półwyspie na jeziorze Onega[3].

Cerkiew wznosiła się na wysokość 42 metrów, z czego sam dach namiotowy (często spotykany w architekturze prawosławnych świątyń Karelii) osiągał 15. Wieża z dachem znajdowała się ponad nawą świątyni, do której przylegało znacznie niższe prezbiterium oraz przedsionek. Wejście do budynku prowadziło przez schody z krytym gankiem[3]. Pierwotnie w sąsiedztwie świątyni znajdowała się drewniana dzwonnica, rozebrana w latach 1934–1935[4]. W tym okresie cerkiew nie była już czynna: została zamknięta w 1929. W 1936 urządzono w niej klub, następnie była wykorzystywana przez miejscowy kołchoz[4]. Na początku XXI w. była ponownie czynna[5].

W przedsionku cerkwi zachował się rząd ławek, co świadczy, iż był on wykorzystywany również do celów świeckich – spotkań mieszkańców wsi[3]. Dach świątyni pokrywały malowidła z wizją niebios: Chrystusa jako najwyższego kapłana w otoczeniu aniołów[6]. W trzyrzędowym ikonostasie kolumny między ikonami pokrywała dekoracja rzeźbiarska z motywem liści winnego krzewu[7].

Architektura cerkwi w Kondopodzie była unikatem na skalę ogólnorosyjską: w kraju tym nie istniała druga świątynia o podobnym wyglądzie[8]. W 2018 r. świątynia została zniszczona przez pożar[2]. Planowana jest jej odbudowa[9][10].

Przypisy edytuj

  1. Strona rejestru. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. a b Огонь полностью уничтожил Успенскую церковь XVIII века в Карелии, „Interfax.ru”, 10 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-10] (ros.).
  3. a b c d A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s. 382
  4. a b c История Успенской церкви
  5. ХРАМЫ И ПРИХОДЫ ЕПАРХИИ
  6. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss. 382–383
  7. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s. 383
  8. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s. 381
  9. Валаамский монастырь оказывает помощь в восстановлении сгоревшего храма в Кондопоге. patriarchia.ru, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2018-09-08]. (ros.).
  10. Министерство культуры РФ выделит средства на реконструкцию сгоревшего в Карелии храма XVIII века. patriarchia.ru, 6 lutego 2022. [dostęp 2022-02-06]. (ros.).

Bibliografia edytuj

  • A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5