Cewnikowanie pęcherza moczowego

Cewnikowanie pęcherza moczowego – zabieg polegający na odprowadzeniu moczu z pęcherza moczowego, za pomocą cewnika. Istnieje wiele rodzajów cewników dobieranych w zależności od płci, wieku oraz stanu pacjenta. Cewnikowanie pęcherza moczowego powinno przebiegać zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki[1].

Cele cewnikowania pęcherza moczowego edytuj

Cel diagnostyczny edytuj

  • pobranie moczu do badania badania bakteriologicznego, w sytuacji gdy pacjent jest nieprzytomny,
  • pobranie moczu do badania, u kobiet w trakcie krwawienia miesiączkowego bądź u kobiet, u których występują upławy,
  • wstęp do badania diagnostycznego, np. w cytoskopii,
  • sprawdzenie czy mocz obecny jest w pęcherzu moczowym, np. przy podejrzeniu retencji lub anurii,
  • sprawdzenie co jest przyczyną trudności w oddawaniu moczu, np. zwężenie, kamyk,
  • określenie diurezy godzinowej,
  • prowadzenie bilansu wodnego, np. po zabiegu operacyjnym[1].

Cel leczniczy edytuj

  • w sytuacji, gdy pacjent nie jest w stanie sam oddać mocz, np. po zabiegu operacyjnym lub po porodzie w przypadku pacjentek,
  • płukanie pęcherza moczowego środkami leczniczymi, gdy chory boryka się z zapaleniem lub krwawieniem pęcherza moczowego,
  • założenie cewnika w sytuacji nietrzymania moczu przez pacjenta,
  • założenie cewnika w przypadku stałego płukania, np. po resekcji gruczołu krokowego,
  • założenie cewnika nadłonowego w celu opróżnia pęcherza moczowego[1].

Powikłania edytuj

W przypadku nieprawidłowego przeprowadzenia cewnikowania pęcherza moczowego, pacjentowi grozi:

  • wprowadzenie infekcji,
  • uraz mechaniczny cewki moczowej,
  • uraz psychiczny,
  • krwawienie z dróg moczowych[1].

Technika wykonania edytuj

Odpowiednio dobrany cewnik wprowadza się do cewki moczowej ruchem półobrotowym na głębokość 5–6 cm (u kobiet), 10 cm (u mężczyzn). Gdy w drenie zestawu odprowadzającego pojawi się mocz, cewnik wprowadza się 2 cm głębiej[1]. Następnie wykonuje się uszczelnienie mankietu cewnika poprzez wstrzyknięcie 5–15 ml aqua pro injectione (lub jałowej wody destylowanej) przygotowanego w strzykawce[2]. Worek zbierający mocz umieszcza się poniżej poziomu pęcherza moczowego[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Wiesława Ciechaniewicz (redakcja naukowa), Pielęgniarstwo ćwiczenia 2, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
  2. a b Marta Kotomska, Cewnikowanie pęcherza moczowego, [w:] Marzena Jaciubek (red.), Podstawowe procedury pielęgniarskie, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2021, s. 351–359, ISBN 978-83-66548-89-3.