Muhammad Chajrat Sad Abd al-Latif asz-Szatir (ur. 4 maja 1950 w al-Mansurze) – egipski biznesmen i polityk, jeden z przywódców egipskiej gałęzi Stowarzyszenia Braci Muzułmanów.

Chajrat asz-Szatir
‏خيرت الشاطر‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1950
Al-Mansura

Zawód, zajęcie

inżynier

Miejsce zamieszkania

Kair

Narodowość

egipska

Edukacja

wykształcenie wyższe

Uczelnia

Uniwersytet Aleksandryjski

Wydział

inżynierski

Partia

Stowarzyszenie Braci Muzułmanów

Wyznanie

islam

Dzieci

dziesięcioro

Życiorys edytuj

Wczesna działalność edytuj

Jest synem zamożnego kupca. W wieku szesnastu lat należał do oddziału młodzieżówki Arabskiej Unii Socjalistycznej, egipskiej monopartii założonej przez Gamala Abdela Nasera, w rodzinnym mieście. Studia inżynierskie odbył na Uniwersytecie w Aleksandrii. W czasie nauki zerwał z dotychczasowymi poglądami naserowskimi; w 1968 uczestniczył w demonstracjach studenckich przeciwko prezydentowi Naserowi, za co został aresztowany i na dwa lata wcielony do wojska[1]. Po odbyciu służby wrócił na studia, a po uzyskaniu stopnia magistra został wykładowcą uniwersytetu w Al-Mansurze. Najprawdopodobniej dopiero na początku lat 80. XX wieku związał się z Bractwem Muzułmańskim[1]. W 1981 wyjechał z Egiptu w czasie represji przeciwko islamskiej opozycji przeprowadzonych przez prezydenta Anwara as-Sadata. Żył w Wielkiej Brytanii. Wrócił do Egiptu już po śmierci as-Sadata i od połowy lat 80. był ponownie aktywny w strukturach Bractwa Muzułmańskiego, gdzie stopniowo zyskiwał coraz silniejszą pozycję. W 1995 stanął na czele sekcji organizacji w aglomeracji kairskiej[1].

Działalność w Bractwie Muzułmańskim za rządów Husniego Mubaraka edytuj

Równocześnie z pracą dla organizacji prowadził działalność gospodarczą, zakładając przedsiębiorstwa w różnych gałęziach przemysłu (wytwórstwo mebli, produkcja samochodów i traktorów, wytwarzanie środków chemicznych, firmy konsultingowe)[1]. W miarę wzrostu jego majątku rosły również jego wpływy w Stowarzyszeniu Braci Muzułmanów, zwłaszcza po tym, gdy Najwyższym Przewodnikiem został Muhammad Mahdi Akif, który praktycznie oddał kontrolę nad finansami Bractwa w ręce asz-Szatira[1].

W 2006 został skazany przez sąd wojskowy na siedem lat więzienia za pranie brudnych pieniędzy[1]. Według niektórych źródeł asz-Szatir trafił do więzienia, gdyż wbrew wcześniejszej nieformalnej ugodzie z władzami kraju nie ograniczył liczby związanych z Bractwem Muzułmańskim kandydatów w wyborach parlamentarnych w 2005[1]. Karę odbywał w więzieniu Tora w Kairze; miał możliwość prowadzenia swoich interesów w czasie odbywania wyroku. Został zwolniony w 2011, miesiąc po rewolucji w Egipcie, która odsunęła od władzy Husniego Mubaraka[1].

Po rewolucji r. 2011 edytuj

W 2011 wskazywany był jako najbardziej wpływowy działacz Bractwa Muzułmańskiego, przewyższający pod tym względem nawet jego Najwyższego Przewodnika Muhammada Badiego[1][2].

Wbrew zapowiedziom Bractwa Muzułmańskiego, iż organizacja nie wystawi kandydata w wyborach prezydenckich w 2012, w końcu marca tego roku przedstawiciele organizacji poinformowali, że mają zamiar wysunąć kandydaturę Chajrata asz-Szatira. Aby móc kandydować, asz-Szatir zrezygnował z funkcji zastępcy Najwyższego Przewodnika Bractwa[3]. Nie został jednak dopuszczony do startu w wyborach z uwagi fakt, iż był wcześniej karany[4]. Prezydentem Egiptu został ostatecznie inny wywodzący się z Bractwa Muzułmańskiego polityk Muhammad Mursi, jednak asz-Szatir postrzegany był jako szara eminencja w czasie sprawowania przez niego władzy[5].

Mursi został odsunięty od władzy drogą wojskowego zamachu stanu 3 lipca 2013, co nastąpiło po kilkumiesięcznych protestach przeciwko jego polityce. Bractwo Muzułmańskie nie pogodziło się z tym faktem i przystąpiło do organizacji własnych protestów. Trzy dni później asz-Szatir został aresztowany pod zarzutem podżegania do przemocy razem z innymi czołowymi działaczami organizacji[5].

Przypisy edytuj