Chanat nachiczewański
Chanat nachiczewański (pers. خانات نخجوان, Chanat-e Nachdżawan) – państwo feudalne w południowej części Kaukazu, nominalnie zależne od Persji. Obejmowało tereny obecnej Nachiczewańskiej Republiki Autonomicznej i część ziem Republiki Armenii.
| 1747–1828 | |||
| |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Ustrój polityczny | |||
| Uzyskanie samodzielności za zgodą Persji | |||
| Wcielenie do Imperium Rosyjskiego | |||
| Religia dominująca | |||
Początkowo terytorium chanatu nachiczewańskiego było częścią chanatu erywańskiego, później zostało wydzielone w osobny organizm. Krótko po zdobyciu Erywania szach Abbas I Wielki ustanowił Maksud Sultana, przywódcę jednego z tureckich plemion, Kangarlu, na gubernatora Nachiczewanu. Perskie panowanie było przerwane przez okupację tych ziem przez imperium osmańskie w latach 1635–1636 i 1722– 1736.
W czasie wojny persko-rosyjskiej lat 1804–1813 siły rosyjskie generała Iwana Gudowicza okupowało krótko Nachiczewan jednak na skutek traktatu w Gulistanie Rosjanie wycofali się. W czasie następnej wojny persko-rosyjskiej, w 1827 roku Abbas Mirza powierzył chanowi Ehsanowi obronę twierdzy Abbasabad. Po ciężkich stratach Rosjanie oblegli twierdzę 14 lipca. Ehsan potajemnie skontaktował się dowódcą rosyjskim, Iwanem Paskiewiczem, i otworzył przed oblegającymi bramy 22 lipca. Zawarty traktat turkmanczajski z 1828 roku stanowił, że chanat stał się częścią Rosji, natomiast dotychczasowy chan został uposażony funkcją gubernatora Nachiczewanu i stopniem generała-majora.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- William Bayne Fisher, Peter Avery, Ilya Gershevitch, Gavin Hambly, Charles Melville. The Cambridge History of Iran: From Nadir Shah to the Islamic Republic. Cambridge University Press, 1991. ISBN 0-521-20095-4, 9780521200950
- Hewsen, Robert H. Armenia: a Historical Atlas. Chicago, IL: University of Chicago Press, 2001, map 149.
- Bournoutian, George A. (1992). The Khanate of Erevan Under Qajar Rule, 1795-1828. p. 32.
- Oberling, P. „Kangarlu”. Encyclopedia Iranica. Retrieved 2009-02-01.
- Записки о службе генерал-фельдмаршала графа И. В. Гудовича, составленные им самим
- Ekbal, Kamran. „ʿAbbāsābād (2)”. Encyclopedia Iranica. Retrieved 2009-02-01.
- Иванов Р. Н. Именем Союза Советских… Жизнь и гибель комбрига Нахичеванского. – М.: Герои Отечества, 2007.
- Hewsen, Robert H. (2001). Armenia: a Historical Atlas. Chicago, IL: University of Chicago Press. p. 173. ISBN 0-226-33228-4.
- Villari, Luigi (1906). Fire and Sword in the Caucasus. London: T. F. Unwin. s. 266–268. ISBN 0-7007-1624-6.
- Иванов Р. Н. (2007). Именем Союза Советских… Жизнь и гибель комбрига Нахичеванского.. Moscow: Герои Отечества. OCLC 351718188.
- Azerbaijani Soviet Encyclopedia, Baku, 1983, vol. 7, p. 176
- Russia and the Armenians of Transcaucasia, 1797-1889, George A Bournoutian, Costa Mesa, Calif.: Mazda Publishers, 1998, s. 516, ISBN 1-56859-068-7, OCLC 38249265.
- Martijn Theodoor Houtsma, et al., eds., ed. „Nakhcuwan”. Encyclopaedia of Islam. Brill Publishers. OCLC 8096647.