Charles Lecocq

Charles Lecocq
Imię i nazwisko	Alexandre Charles Lecocq
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1832 ; Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	24 października 1918 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alexandre Charles Lecocq (ur. 3 czerwca 1832 w Paryżu, zm. 24 października 1918 tamże^[1]^[2]) – francuski kompozytor.

Życiorys edytuj

W 1849 roku rozpoczął studia w Konserwatorium Paryskim pod kierunkiem François Bazina, Jacques’a Fromentala Halévy'ego i François Benoista, jednak z powodu trudnych warunków materialnych w 1854 roku porzucił studia i zarabiał na życie udzielając lekcji gry na fortepianie^[1]. W 1856 roku w konkursie ogłoszonym przez Jacques’a Offenbacha zdobył (współdzieloną z Georges’em Bizetem) I nagrodę za operetkę Le docteur Miracle (wyst. Paryż 1857)^[1]^[2]. W ciągu następnych lat zdobył popularność jako twórca operetkowy, uznawany był za następcę Offenbacha^[1]^[2]. Od 1870 roku przez pewien czas mieszkał w Brukseli, także odnosząc sukcesy^[1]^[2]. Jego operetki cechują się lekką, pełną dowcipu i temperamentu muzyką i intrygą^[1]. Odznaczony został orderem kawalera (1900) i oficera (1910) Legii Honorowej^[2].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych^[1])

Operetki

Le docteur Miracle (1857)
Huis-clos (1859)
La baiser à la porte (1864)
Liline et Valentin (1864)
Le myosotis (1866)
Ondines au champagne (1866)
Le cabaret de Ramponneau (1867)
L’amour et son carquois (1868)
Fleur-de-thé (1868)
Les jumeaux de Bergame (1868)
Gandolfo (1869)
Deux portiers pour un cordon (1869)
Le rajah de Mysore (1869)
Le beau Dunois (1870)
Le testament de M. de Crac (1871)
Le barbier de Trouville (1871)
Sauvons la caisse (1871)
Les cent vierges (1872)
Giroflé-Girofla (1874)
Les prés Saint-Gervais (1874)
Le pompon (1875)
La petite mariée (1875)
Kosiki (1876)
La marjolaine (1877)
Le petit duc (1878)
La Camargo (1878)
Le grand Casimir (1879)
La petite mademoiselle (1879)
La jolie Persane (1879)
Janot (1881)
La rousotte (1881)
Le jour et la nuit (1881)
Le coeur et la main (1882)
La princesse des Canaries (1883)
L’oiseau bleu (1884)
La vie mondaine (1885)
Les grenadiers de Mont-Cornette (1887)
Ali-Baba (1887)
La volière (1888)
Nos bons chasseurs (1894)
Ninette (1896)
La belle au bois dormant (1900)

Opery komiczne

Plautus (1886)
L’egyptienne (1890)
Yetta (1903)
La trahison de Pan (1911)

Balety

Barbe-Bleue (1898)
Le cygne (1899)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 307. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2060–2061. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne edytuj

Charles Lecocq – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Charles Lecocq w bazie AllMusic (ang.)
Charles Lecocq – utwory w bibliotece Polona

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 307. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2060–2061. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]