Charondas z Katany
Charondas z Katany (gr. Χαρώνδας VI wiek p.n.e.) - grecki filozof i prawodawca, urodzony na Sycylii, działający około połowy VI wieku p.n.e. w Wielkiej Grecji[1].
Zwolennik i prawdopodobnie uczeń Pitagorasa. Jako ajsymneta nadał prawa swemu rodzinnemu miastu[2][3]. Przyjęły je również inne miasta sycylijskie m.in. Leontinoi, Himera, a nawet Kapadocja w Azji Mniejszej (według Strabona)[4]. Arystoteles w Polityce (ks. 2, 9, 8) podaje, że najważniejszą nowością praw Charondasa było wprowadzenie możliwości zaskarżania fałszywego świadectwa, przy tym prawa te miały odznaczać się wielką ścisłością. Według Polityki 4, 10, 6 wysokość grzywny za uchylanie się od sprawowania obowiązków sędziego Charondas uzależnił od posiadanego majątku.
Szereg praw przypisywanych Charondasowi przekazał Diodor z Sycylii[5].
Legenda głosi, że Charondas popełnił samobójstwo z powodu złamania jednego z ustanowionych przez siebie praw[6].
Przypisy edytuj
- ↑ J. Wolski, Historia powszechna. Starożytność, wyd. 10, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, s. 137, 532.ISBN 83-01-13835-1
- ↑ N.G.L. Hammond, Dzieje Grecji, przeł. Anna Świderkówna, wyd. 3, PIW, Warszawa 1994, s. 188, 201. ISBN 83-06-02383-8
- ↑ R. Filmer, Patriarcha. O naturalnej władzy królów (fragmenty), „Dialogi Polityczne“, 13, 2010, s. 223, przypis nr 16.
- ↑ Geografia XII, 2, 9
- ↑ Biblioteka Historyczna XII, 12 - 18 (przekład ang., przekład ros.)
- ↑ Tamże, XII, 19.
Bibliografia edytuj
- O. Jurewicz, L. Winniczuk, Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym, PWN, Warszawa 1968, s. 377.