Chimera z Arezzo
Chimera z Arezzo – datowana na pierwszą połowę IV wieku p.n.e.[1] rzeźba z brązu o wysokości 80 cm[1], przedstawiająca mityczną Chimerę, będąca jednym z najbardziej znanych przykładów sztuki etruskiej. Wykonana została metodą na wosk tracony[2]. Obecnie znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego we Florencji[3].
| |
| Autor |
nieznany |
|---|---|
| Data powstania |
1. połowa IV w. p.n.e.[1] |
| Medium | |
| Wymiary |
80 cm[1] |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Rzeźba została odkopana w dniu 15 listopada 1553 roku w pobliżu Porta San Laurentino we włoskim mieście Arezzo[3][4]. Została nabyta przez wielkiego księcia Toskanii Kosmę I Medyceusza, który umieścił ją w zbiorach Palazzo Vecchio. Brakujący ogon odtworzył w 1784 roku, opierając się na wskazówkach Luigiego Lanzi, rzeźbiarz Francesco Carradori[3].
Pierwotnie Chimera z Arezzo stanowiła przypuszczalnie fragment większej grupy rzeźbiarskiej, tworząc parę z rzeźbą przedstawiającą atakującego ją Bellerofonta[3][4]. Na prawej przedniej łapie chimery znajduje się inskrypcja w języku etruskim o treści TINSCVIL wskazująca, że był to przedmiot wotywny poświęcony etruskiemu bóstwu Tinii[3][4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Wielka Historia Świata. T. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 204. ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ Federica Borrelli, Maria Cristina Targia: The Etruscans: Art, Architecture, and History. Los Angeles: J. Paul Getty Museum, 2004, s. 94. ISBN 0-89236-753-9.
- ↑ a b c d e Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 276-277. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c Fred S. Kleiner: A History of Roman Art. Boston: Wadsworth, 2016, s. 20. ISBN 978-1-305-88512-7.