Chlamydophila pneumoniae
 |
Ten artykuł od 2013-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Chlamydophila pneumoniae, chlamydofila zapalenia płuc (dawniej Chlamydia pneumoniae, chlamydia zapalenia płuc) – bakteria przenoszona drogą kropelkową, powodująca między innymi zapalenia płuc (rzadko u dzieci poniżej piątego roku życia). Poważnym następstwem tej infekcji jest uszkodzenie nabłonka rzęskowego w oskrzelach i alergiczne przestrojenie organizmu sprzyjające rozwojowi dychawicy oskrzelowej, nawracających katarów nosa, przewlekłego zapalenia gardzieli i zapalenia zatok. Dodatkowe objawy to bóle stawów i nierzadko zapalenie stawów. Może uszkadzać śródbłonek naczyń i tworzy się blaszka miażdżycowa. Podejrzewa się związek bakterii z chorobą Alzheimera i stwardnieniem rozsianym, jednak żadne dotychczasowe badania nie potwierdziły tej hipotezy[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Chlamydophila pneumoniae |
| Nazwa systematyczna | |
| Chlamydophila pneumoniae | |
Charakterystyka bakterii: bakteria wewnątrzkomórkowa, posiada rybosomy, ściana komórkowa zawiera LPS (lipopolisacharyd), ale brak jest peptydoglikanu, nie wytwarza ATP – musi być dostarczone przez komórkę gospodarzową. Oporna na antybiotyki beta-laktamowe.
Cykl rozwojowy: ciałko elementarne (zakaźne), na zewnątrz komórki → po wniknięciu ciałko siateczkowate (inaczej siatkowate lub retikularne) → po 5 lub 6 godzinach od wniknięcia do komórki podział ciałka siateczkowatego → ciałko pośrednie (skupione ciałka siateczkowate) → wyrzucenie ciałek elementarnych (liza komórki).
Rozpoznanie edytuj
Badanie laboratoryjne plwocin, wymazu z gardła, popłuczyn oskrzelowych, badania serologiczne. Najpopularniejszym badaniem jest test Elisa polegający na określeniu poziomu specyficznych immunoglobulin we krwi. We wczesnej fazie infekcji wykrycie przeciwciał klasy IgM świadczy o rozwijającej się infekcji, wykrycie przeciwciał w klasie IgG świadczy o dłużej trwającej infekcji lub o infekcji przebytej w przeszłości, natomiast dodatni wynik w klasie IgA świadczy o przewlekłej formie infekcji.
Leczenie edytuj
Do leczenia zakażeń chlamydofilą zapalenia płuc stosuje się antybiotyki przez okres od 2 do 6 tygodni (w zależności od czasu trwania infekcji i stanu pacjenta)[1]: tetracykliny, makrolidy, chinolony. Po zbyt krótkim leczeniu często dochodzi do nawrotów choroby[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Chlamydophila pneumoniae jako przyczyna chorób układu oddechowego. [dostęp 2014-08-05].
